Boek 1

Samenvatting:

 

Een schoon kind
Rosie Verhulst, komt op een bepaald moment terug naar het huis van haar moeder (Dimitri’s grootmoeder). Ze wordt mishandeld door haar man en ze heeft haar mooie dochter meegenomen. Deze Sylvie is de zonde waard. Ze gaat mee naar het café: eerst drinkt ze een beetje fris, maar als de meisjes tweeling van het café (heel lelijke dwergen) opmerkingen maken over haar afstandelijkheid, komt Sylvie los. Op initiatief van een kroegloper André gaat ze aan de biertjes en aan het eind van de avond lalt ze de meest schunnige liedjes mee en moet ze meegesleept worden door de nonkels. Ze is meteen populair bij de familie. Als Rosie hoort dat Sylvie door André is zat gevoerd, laat ze uit haar mond vallen dat André in feite haar biologische vader is. Maar ze dreigt Dimitri dat hij dat nooit mag vertellen. Hij ziet haar voorlopig niet meer.

De vijver van de gezonken babylijkjes
Palmier is een blonde, naar vis stinkende vrouw van wie de leeftijd niet bekend is. Over haar ging het gerucht dat ze enkele kinderen zou hebben verdronken in de vijver bij haar woning. De jeugd van het dorp is gewend om bij de vijver contacten op te doen. Zo ziet Dimitri eigenlijk voor het eerste de ontluikende borsten van zijn meisjes-dorpsgenoten o.a. van de schone Helene. Palmier heeft ook een hond die steeds maar vastgebonden is en waarmee de jongens medelijden hebben. Die hond Blondi wordt echter tijdens het vastgebonden zitten ook nog gedekt en de jongens willen de hond eigenlijk losmaken. Toch mag dat niet van de oude vrouw. Dan worden er ook nog eens jonkies geboren en daarna moeten ze van Palmier de puppies in de vijver verdrinken: ze worden door de jongens in een jute zak gedaan en in de vijver gesmeten. Bij terugkomst is de hond Blondi woedend op de jongens: ze hoeven niet in zijn buurt te komen. Later zegt een dorpsjongen dat hij toch de ketting van Blondi heeft doorgesneden en sindsdien is de hond spoorloos.

De Ronde van Frankrijk
Een van de nonkels, Potrel, heeft de schurft aan het feit dat hij niet mee mag doen met de wereldkampioenschappen zuipen die een lokaal café heeft uitgeschreven. Op het allerlaatste moment had nonkel Herman meegedaan en natuurlijk gewonnen, hoewel hij zijn winst met een ziekenhuisopname moest bekopen. Na de overwinning was hij namelijk gaan rijden en hij had een ongeluk veroorzaakt, maar daarbij had hij ook een gangsterbende opgerold, waardoor hij alleen maar meer aanzien had gekregen. Grootmoeder krijgt het bericht te horen van een jonge agent, die ze op haar nummer zet omdat hij een Latijnse uitdrukking (comateuze toestand) gebruikt.
Potrel zet echter een Tour de Franse op met een aantal zuipetappes, waarbij elke 5 kilometer goed is voor een biertje. Wie het eerst de vereiste biertjes op heeft, wint een etappe en krijgt een trui. De bolletjestrui is voor degene die in een “bergetappe”ook sterke drank weet weg te krijgen. De grap is ook dat de moeder van Potrel (Dimitri’s grootmoeder) denkt dat Potrel zijn luiheid heeft omgezet in sportiviteit en van haar weinige geld koopt ze een nieuwe racefiets voor haar zoon, die hij weer verpatst om de drank voor de Tour de France te betalen. Potrel zet zwaar in tijdens de eerste bergetappe en giet de zware drank achter elkaar naar binnen. Hij krijgt een delirium tremens, maar de jonge agent die dit moet komen vertellen krijgt weer een veeg uit de pan van grootmoeder: hij moet geen Latijn tegen haar praten.

Alleen de allenen
Het is weer eens zo ver. De deurwaarder komt weer een stuk inboedel weghalen,omdat nonkel Zwaren een flinke gokschuld had opgebouwd. Deze keer valt de keus op de televisie. Dat is een klap voor familie Verhulst, want net die avond komt er een live concert van Roy Orbison op de televisie. Maar nonkel Zwaren weet het toch te fiksen. Hij laat de hele familie kijken bij een Iranees immigrantenstel. Ze nemen een bak bier en een oude sanseveria mee als geschenkje. Grappig is dat de Iraniërs beter Nederlands spreken dan de Verhulstjes, die een soort krom migranten Nederlands tegen de immigranten spreken. Maar ze maken er wel een dolle boel van, zuipen er op los, staan op de tafel etc. Alleen Dimitri’s vader heeft het moeilijk bij de bekendste song van Orbison "Only the lonely" (Alleen de allenen). Hij huilt tranen met tuiten en moet naar huis gesleept worden. De Iraniërs hebben een mooi beeld gekregen van inburgering.

Het nieuwe liefje van mijn pa
Dimitri is gewend dat er altijd vrouwen voor de deur staan bij de Verhulstjes. Alle nonkels hebben een typische smaak van vrouwen. Op een dag komt er een prachtige en gedistingeerde vrouw voor Dimitri’s vader Pie. Die ligt nog bij te komen van zijn avondje zuipen van de nacht ervoor. Hij wil niet uit zijn bed komen en vraagt of het soms dat wijf van gisteren is. Uiteindelijk komt hij ongewassen man naar beneden en hij zegt dat hij het hele mokkel niet kent. Dat klopt want het is een vrouw van de Dienst Jeugdzorg die de woonomstandigheden van Dimitri komt onderzoeken. Ze vraagt het één en ander aan Dimitri o.a. over zijn moeder. Dimitri antwoordt, dat zijn moeder een hoer is.

Iets over mijn moeder, mevrouw
In dit hoofdstuk vertelt Dimitri over zijn moeder die een "plaspas" van de overheid heeft gekregen. Je mag dan overal plassen , zelfs wildplassen is toegestaan. Hij vertelt dat hij zijn moeder haat en dat hij graag bij haar wegwil. Ze is nogal dominant aanwezig. Ook geeft ze hem zijn jeugd lang het idee dat hij er de oorzaak van is dat zij incontinent is geworden, omdat ze zo’n moeilijke bevalling met hem heeft gehad. Op een bepaald moment zijn ze op het strand en hij heeft het plan opgevat om weg te gaan bij zijn moeder, maar ze blijft het oog strak gericht op hem houden. Wanneer ze moet plassen en denkt met haar plaskaart voorrang te krijgen bij de strandtoiletten, valt dat tegen. Ze moet nu in zee gaan plassen en op dat moment, ziet Dimitri zijn kans schoon. Hij ziet zijn moeder nooit meer terug.

De pelgrim
"De pelgrim" is de naam van een afkickcentrum en Pie(rre) Verhulst besluit op een morgen dat het zo niet langer kan met zijn drankgebruik. Hij wil zich aanmelden bij het afkickcentrum. Wat zijn andere broers hem ook proberen voor te houden, hij is vast van plan door te zetten. Dan zeggen zijn broers dat ze hem in ieder geval gaan wegbrengen en onderweg naar de inrichting doen ze werkelijk ieder café aan dat op de heenweg ligt. Ladderzat komen ze bij de inrichting aan en net op dat moment besluit een psychiatrisch patiënt naar beneden te springen en zelfmoord te plegen. Het weerhoudt Dimitri’s vader er niet van om toch naar binnen te gaan. Tot groot verdriet van zijn broers, de nonkels van Dimitri. Op de terugweg doen ze natuurlijk weer een aantal cafés aan.

De verzamelaar
De Verhulstjes vormen een familie apart, waartegen in Reetveerdegem nogal wordt opgekeken. Maar een schoolvriendje van Dimitri, Franky, nogal rijk en uit een importfamilie, mag niet langer met Dimitri spelen vanwege diens afkomst. Daarvoor mocht hij steeds naar de verzameling Märklintreintjes komen kijken. Franky doet dat eigenlijk om Dimitri de ogen uit te steken. Ze verliezen elkaar jaren uit het oog, maar als Dimitri jaren later op een verzamelbeurs loopt en een smurf voor zijn eigen verzameling koopt, ziet hij Franky terug. Die verzamelt nu allerlei voorwerpen die met het joodse geloof te maken hebben. Zeer tegen zijn zin praat Dimitri met Franky en die nodigt hem uit nog eens langs te komen in zijn huis. Enkele maanden later belt Franky hem op om de uitnodiging te herhalen. Dimitri gaat tegen zijn zin op bezoek, merkt op dat de man alleen woont: zijn vrouw zal hem verlaten hebben. Dan komt ook de aap uit de mouw, want Franky vertelt hem dat oom Zwaren het met zijn vrouw houdt en dat deze hem daarom verlaten heeft. Hij probeert Dimitri te laten bemiddelen. Die wil zich er helemaal niet mee bemoeien en aan het eind van het bezoek bewondert Dimitri nog de treinverzameling van Frijky. Die is nog uitgebreider en geperfectioneerde geworden. In de wagonnetjes zitten kleine joodse poppetjes.

De genezene
Na drie maanden mag Pie Verhulst op proefverlof uit de inrichting. Hij is van de alcohol af en is behoorlijk aangekomen. Zijn beide broers proberen hem te verleiden mee te gaan stappen, maar Pie wil liever niet. Als hij het weekend droog blijft, mag hij de inrichting binnenkort verlaten. Maar het vlees is toch zwakker dan de geest en Dimitri ziet met lede ogen aan dat zijn vader toch meegaat. Met zijn grootmoeder wacht hij televisiekijkend op de terugkomst van zijn vader, maar die komt de eerste dagen niet meer boven water. Hij heeft het weekend niet droog kunnen houden.

De opvolging is verzekerd
In dit hoofdstuk volgen we de bevalling van Dimitri’s kind. Hij is in het ziekenhuis en uit alles blijkt dat hij niet houdt van de vrouw die van hem zwanger is geworden. Hij wil ook eigenlijk liever niet bij de bevalling aanwezig zijn. Zijn gedachten gaan terug bij de ingang van het ziekenhuis (waar hij staat om te roken) naar het verhaal om zijn eigen geboorte. Natuurlijk zat zijn vader in de kroeg toen zijn moeder moest bevallen. Maar toen hij eenmaal gebeld was met de mededeling dat er een zoon geboren was, was hij naar de kliniek gegaan, had Dimitri uit de wieg gehaald en hem in de postzak (Pie was postbode) aan alle mensen die hij in de kroegen ontmoette, laten zien. Een legendarisch verhaal in Reetveerdegem. De zoon blijkt heel anders over zijn niet gewenste zoon te denken: misschien wordt hij nog wel doodgeboren. Hij zou hem zeker niet trots aan iedereen willen laten zien.



Voer voor etnologen
In dit hoofdstuk is Dimitri opnieuw ouder geworden. Hij bezoekt zijn grootmoeder die inmiddels dement is geworden en niet meer weet of ze haar zoon dan wel haar kleinzoon op bezoek heeft. Ook is er altijd een mongool Marieken bij haar. Eens in de zoveel tijd brengt hij een bezoek aan zijn grootmoeder en de gesprekken gaan natuurlijk helemaal nergens over. Dimitri’s vader is inmiddels overleden. Dan bellen zijn ooms hem op en vragen hem of hij wil meewerken aan een onderzoek van een etnoloog over de teksten van dronkemansliedjes. Dat wordt immers Vlaams cultuurgoed. Dimitri vertelt dat hij vaak niet meer weet dan de eerste regel en hij weigert mee te doen. Daarna komen de broers op het idee om de demente grootmoeder te laten zingen: omdat ze kinds is, zal zij zich de teksten wel weten te herinneren. De opnameploeg komt in het verzorgingstehuis waar zijn grootmoeder is, maar er komt niets uit. Dan besluiten de ooms om bier te gaan drinken; misschien komen de woorden dan wel automatisch, maar nee hoor. Alles mislukt. Als de opnameploeg weg is, begint grootmoeder ineens de tweede regel van een dronkemansliedje te zingen. Ze heeft het dus toch geweten, maar de boel in de maling genomen.

Een nonkel voor dat kind
Dimitri is met zijn 5-jarig zoontje Joeri naar zijn geboortedorp afgereisd. Hij wil zijn ooms nog een keer ontmoeten. In de kroeg wil hij eigenlijk niets drinken, maar daar zijn de ooms niet gevoelig voor. Joeri (ongewenst kind bij zijn ongewenste vriendin) wil op de gokkast spelen. Een oom geeft hem wat geld. De jongen haalt er 1500 € uit en die mag hij van Dimitri niet houden. Oom Herman is daarna blij met die geldsom en hij wint ook nog een belspelletje op de radio en krijgt een bon uit de videotheek. De nonkel rijdt mee naar de videotheek en haalt een film van Bambi voor Joeri. Op de terugweg moet Joeri “zeiken”. Hij moet van Dimitri “plassen” zeggen. Met die veelbetekenende correctie geeft Dimitri eigenlijk aan dat hij zijn geboortedorp ontgroeid is.

 

http://www.scholieren.com/boekverslag/59252

personages

 

Ik-figuur (Dimitri Verhulst):

Dimitri is een stille jongen die een familie heeft die niet zoveel om hem geeft. Hij doet het niet goed op school en leert slechte gewoonten van zijn vader Pierre en zijn ooms Potrel, Zwaren en Herman, waarmee hij, met zijn grootmoeder, samen in één huis woont. Een hobby heeft hij eigenlijk niet, maar hij ontwikkelt zich in het boek van nietsnut, zoals zijn familie, naar nette vader. Dimitri is de hoofdpersoon van het verhaal en dus een held.

 

Pierre Verhulst:

Pierre is de vader van Dimitri en tevens iemand waar hij in zijn jeugd tegenop kijkt. Pierre is een drinker, net als de andere Verhulsten, en het is dan ook niet vreemd als hij midden in de nacht of zelfs helemaal niet thuiskomt. Pierre is dan wel een ‘zuiper’, maar hij is wel een goed mens, zo erkent hij zijn drankprobleem en gaat hij voor 3 maanden in een afkickkliniek, zonder langdurig resultaat, helaas. Zijn karakter blijft het hele verhaal hetzelfde. In het boek keert Dimitri één keer in de 5 jaar terug naar het graf van zijn vader, het is onduidelijk wanneer Pierre precies is gestorven.

 

Karel Verhulst (‘Nonkel’ Potrel):

Potrel is een oom van Dimitri. Hij is goed in ‘een snelle sprint’, niet bij het wielrennen, maar bij het drinken. Zo organiseert hij een Tour de France voor zuipen, waarbij elke etappe een aantal glazen drank moeten worden gedronken. Potrel is een simpele man zonder werk, hij zal in zijn leven dan ook nooit iets bereiken. Ook het karakter van Potrel verandert niet in het boek. Hij blijft altijd een vieze man met schunnige liedjes en een obsessie voor lekkere wijven.

 

 

 

Herman Verhulst:

Herman is een oom van Dimitri. Ook hij is werkloos, maar wel ‘wereldkampioen’ zuipen. Herman denkt zeer oppervlakkig en is, als opperdrinker, zeker niet de slimste. Hij blijft altijd hetzelfde.

 

 

Zwaren Verhulst:

Zwaren is een oom van Dimitri. Hij is niet alleen verslaafd aan drank, maar ook aan gokken. Op een dag staat de deurwaarder op de stoep en die neemt de televisie in beslag. Dit komt omdat de gokschulden van nonkel Zwaren moeten worden afbetaald. Nu kan de familie niet naar het concert van Roy Orbison kijken. Nonkel Zwaren regelt dat ze bij een stel Iraniërs terechtkunnen voor de show.

 

Maria Verhulst:

Maria is de Grootmoeder van Dimitri. Zij is, wanneer Dimitri nog jong is en bij hen in huis woont, de enige die het gedrag van haar zoons niet zo waardeert. Zeker niet wanneer de tv wordt weggehaald omdat de schulden moeten worden afbetaald. Maria zorgt dat alles in het huis nog een beetje schoon blijft en dat er eten op tafel komt. In het begin van het boek zie je haar dus als een huisvrouw, aan het einde is ze in een bejaardentehuis beland en spreekt ze nauwelijks nog een woord uit.

 

Rosie Verhulst:

Rosie is een tante van Dimitri. Ze is een nette en knappe vrouw en drinkt niet zoals haar broers. Ze woont niet in Reetveerdegem, het is dan ook heel bijzonder als ze voor even terugkeert naar het dorp.

 

De onderlinge relatie van de hoofdpersonages is natuurlijk dat ze allemaal tot de familie Verhulst behoren. Het samen naar de kroeg gaan en met elkaar zuipen. De dingen die de ik-figuur Dimitri beleefd met zijn oom`s en zijn vader.

 

 

Perspectief en tijd

 

Het verhaal wordt verteld in de ik-vorm. Tijdens het lezen valt dit weinig op, omdat Dimitri Verhulst meer een verslaggever lijkt van de gebeurtenissen dan dat je door de ogen van de hoofdpersoon kijkt. Vaak staan de acties van anderen centraal, en verteld Verhulst niet tot nauwelijks wat er met de hoofdpersoon gebeurd.


Het is een roman waarin de gebeurtenissen in chronologische volgorde plaatsvinden, maar waar vaak grote sprongen tussen zitten. In twaalf hoofdstukken zien we een jongetje in zijn vroege tienerjaren opgroeien tot een man.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ruimte


Het verhaal speelt zich af in het heden. In het verhaal volgen we het in een aantal stappen het leven van Dimitri Verhulst vanaf zijn kindertijd tot zijn vroege vaderschap. De laatste hoofdstukken spelen zich ergens af in dit decennium, er wordt immers al gesproken van de euro.

Het decor van dit verhaal is de Vlaamse stad Reetveerdegem. De hoofdpersonen pendelen voornamelijk tussen het huis van hun (groot)moeder en de vele cafés die de achterafbuurten rijk zijn.

 

Motieven

Drank
Alcohol lijkt het meest belangrijke in het doelloze levens van de familie Verhulst. Elke gebeurtenis is op de een of de andere manier gekoppeld aan alcohol, dat is immers de belangrijkste drijfveer.

Verschillen
De verschillen tussen mensen spelen een belangrijke rol in dit verhaal. Een mooi voorbeeld hiervan is Dimitri’s vriendje Franky, die niet meer met hem om mag gaan omdat hij een Verhulst is. Franky komt van een degelijke en welgestelde familie, terwijl de Verhulsten als dolle stieren zijn zonder een cent te makken.

Seksualiteit
Zoals dat verwacht kan worden van een bende mannen die bij elkaar wonen, wordt er veel over vrouwen gesproken. Het is geen zeldzaamheid dat er een onbekende dame door het huis loopt, de vangst van één van de mannen van die avond. Het gaat hier puur om seks, niet om liefde.

 

Thema

 

Het thema van dit boek is niet in een woord te noemen. Het gaat over het moeilijke verleden van een individu, die zijn leven daarna zo goed mogelijk probeert te leiden. Hij weet zichzelf te ontworstelen van alles dat daarvoor gebeurd is. Moeilijkheden ondervind hij nog steeds, maar hij probeert de beste persoon te worden die hij kan zijn. De thematiek is dus, dat je het leven zelf moet leiden, invullen en zin moet geven.

 

Einde van het boek

 

Hij keert in het laatste hoofdstuk terug in zijn geboortedorp om te kijken hoe het daar aan toe gaat, maar eigenlijk hoort hij hier helemaal niet meer thuis. Dit blijkt o.a. in het taalgebruik, waar zijn zoontje het nog over "zeiken" heeft, corrigeert zijn vader hem in "plassen". Daarom heeft het boek een gesloten einde. (Dimitri sluit zijn verleden afsluit aan het einde van het boek.)

 

http://www.scholieren.com/boekverslag/69281

 

 

Schrijver

 

Dimitri Verhulst (1972) werd geboren in Aalst. Hij wordt gezien als een van de grote schrijvers van de Lage Landen. Zijn werk verschijnt in meer dan twintig talen en werd bekroond met verschillende literaire prijzen.

Van de klassieker De helaasheid der dingen werden
meer dan 200.000 exemplaren verkocht en het boek werd verfilmd en bekroond met de Gouden Uil Publieksprijs. MetGodverdomse dagen op een godverdomse bol won hij de Libris Literatuurprijs. Van De laatkomer werden binnen een paar maanden meer dan 75.000 exemplaren verkocht. Ook dit boek wordt verfilmd, voor toneel bewerkt en over de hele wereld vertaald.

 

Eigen mening

 

Het onderwerp van het boek vind ik best interessant om over te lezen. Het gaat over Dimitri die opgroeit in een familie met zijn ooms en zijn vader. Ze beleven de gekste dingen. Het gaat niet heel goed in die familie, ze hebben wel een hechte band maar gaan heel vaak naar de kroeg om vervolgens ladderzat thuis te komen.

 

Het boek was wat lastig in het begin, het verhaal bestaat uit losse stukjes maar gaandeweg vielen de stukjes op zijn plaats. De gebeurtenissen in het boek volgen zich niet in een duidelijke volgorde op, hier had ik wel wat moeite mee. Alles wat in het boek gebeurd is best humoristisch en tegelijkertijd best ontroerend omdat Dimitri onder deze omstandigheden met slechte invloeden van zijn familie moet opgroeien.

 

 

Verantwoording

 

Ik heb dit boek gekozen omdat het onder het genre humor stond. Dit is een van mijn favoriete genres als het gaat over boeken en films, dus daarom heb ik dit boek gekozen. Ook heeft een goede vriend dit boek gelezen, hij had mij al verteld dat het een leuk boek is om te lezen. Na het boek te hebben gelezen kan ik zeggen dat het een goede keus was om dit boek te gaan lezen! Ik ga zeker vaker een boek lezen uit het genre humor.

 

Ik heb gekozen voor deze samenvatting van http://www.scholieren.com/boekverslag/59252 omdat er weinig goede samevattingen op internet te vinden waren. Dit komst waarschijnlijk omdat het een boek is met veel verschillende verhalen die niet direct door elkaar heen lopen. Zelf kan ik slecht samenvattingen maken omdat ik niet goed ben in de belangrijkste stukken uit een tekst te halen, dus met dit verhaal waar allenmaal ‘afzonderlijke’ stukken tekst in staat gaat dat mij niet lukken. Ik heb deze informatie over de personages gekozen omdat denk dat deze informatie duidelijk uitleg geeft over wat zij met het verhaal te maken hebben. De rest van de analyse geeft kort weer waar het zich afspeeld, hoe de schrijver de lezer heeft benaderd, waar het boek over gaat en hoe het boek eindigt. De informatie over de schrijver heb ik op de website http://www.atlascontact.nl gevonden, dit is een uitgeverij waar Dimitri Verhulst zijn boek de helaasheid der dingen heeft uitgegeven, daarom is dit een betrouwbare bron voor informatie over hem.