Napoleon Bonaparte (1769-1821)
Ik ben wellicht een van de beroemdste mensen uit de wereldgeschiedenis. Als jongen speelde ik al graag soldaatje. Toen ik vijftien was, ging ik naar de militaire academie in Parijs en een jaar later was ik al tweede luitenant. Na het schrikbewind van Robespierre werd ik bij toeval opperbevelhebber van het Franse revolutionaire leger dat een opstand van aanhangers van de koning moest neerslaan. Mijn status als held was daarmee gevestigd. Ik heb Europa doorkruist op zoek naar buit en macht. Mijn eerste grote triomf was de veldtocht tegen Italiƫ. Dronken van macht en van het succes trok ik op tegen de volgende vijand.
Om een lang verhaal kort te maken: mijn politieke tegenstanders wist ik handig tegen elkaar uit te spelen. Vanaf het moment dat ik de macht greep en dictator werd, was de Franse Revolutie voorbij. De macht lag niet meer bij het volk maar bij mij. Op 2 december 1802 kroonde ik mijzelf tot keizer. Na een eindeloze reeks oorlogen delfde ik uiteindelijk toch het onderspit en werden mijn legers in 1815 bij Waterloo verslagen.
Lodewijk XVI (1754-1793)
Ik werd in 1774 koning na de dood van Lodewijk XV, die op zijn beurt de Lodewijk XIV was opgevolgd. Ik was koning in de pruikentijd: Alle machtige en rijke mensen droegen niet alleen een hoed, maar ook een pruik. Deze gewoonte was ontstaan aan het hof van Lodewijk XIV, die wilde verbergen dat hij kaal werd. Omdat de koning een pruik droeg, aapten alle edelen dat na.
Als koning van Frankrijk had ik de absolute macht. Ik had echter te maken met de erfenis van het rampzalige beleid van mijn voorgangers. Al het geld dat in de schatkist kwam, werd door hen opgemaakt voor de dure hofhouding en de vele oorlogen. Een land besturen zonder geld is onmogelijk. Daarom trok ik de stoute schoenen aan en liet voor het eerst sinds lange tijd de Staten-Generaal bij elkaar roepen. Ik hoopte op begrip en financiƫle steun maar ik kreeg te maken met agressieve volksvertegenwoordigers van de derde stand. Ik ontbond de Staten-Generaal maar dat was eigenlijk zinloos. De geest was al uit de fles en de revolutie begon. Toen het me te heet werd onder de voeten probeerde ik te vluchten. Ik werd al snel ontdekt en gevangen gezet. Mijn koninklijke status werd me afgenomen en ik werd als burger, genaamd Hugo Capet, ter dood veroordeeld. Met mijn dood kwam er een einde aan het Ancien Regime.
Robespierre
Als jongeman was ik advocaat. Ik kwam in strafzaken graag op voor de gewone mensen tegen de gevestigde orde. In 1789 had ik als parlementslid zitting in de Staten-Generaal die de koning bijeen had geroepen. Toen de revolutie eenmaal op gang was gekomen wilde ik het volk dienen. Onze vijanden moesten hard aangepakt worden. De vijand was overal, ook in onze eigen gelederen. Ik was bezeten van mijn taak als hoofd van politie en had overal mijn spionnen zitten. Ongeveer 40.000 mensen vonden door mijn toedoen de dood door de guillotine. Maar het was allemaal voor het goede doel: de revolutie die een eind moest maken aan de macht van de oude machthebbers. In 1794 was ik zelf aan de beurt en eindigde mijn leven door de guillotine.