Veel waterbronnen, zoals rivieren, meren en aquifers, zijn grensoverschrijdend (zie afbeelding). Ze bevinden zich op het territorium van twee of meer landen. De aanleg van dammen en irrigatiesystemen, het oppompen en gebruiken van het water uit de aquifer en het voorkomen van watervervuiling zijn dan internationale aangelegenheden.
Wanneer China bijvoorbeeld dammen bouwt in de Mekongrivier heeft dat consequenties voor de watervoorziening in Thailand, Birma, Laos, Cambodja en Vietnam.
Landen moeten gezamenlijk overleggen en beslissen over grensoverschrijdende waterbronnen. Als ze het niet met elkaar eens worden, kunnen er interne spanningen of zelfs internationale conflicten ontstaan over bijvoorbeeld de (oneerlijke) verdeling van het water.
Zo is er bijvoorbeeld het conflict tussen Turkije, Syrië en Irak om de zeggenschap over de rivieren de Eufraat en de Tigris.
Ook in het conflict tussen India en Pakistan speelt water een rol.
Tussen Egypte en Ethiopië is er ruzie over een stuwdam in de Nijl.
Het schaarse water van de Jordaan is een bron van conflicten tussen Israël en zijn buurlanden.