De helleveeg

Samenvatting.

 

Albert Egberts haalt in deze roman herinneringen op aan zijn tante Tiny van der Serckt. Zij is de jongste zus van zijn moeder en wordt door de familie Tientje Poets genoemd. Zij is altijd aan het poetsen, ook bij anderen. Tiny heeft een scherpe tong en een slecht humeur. In haar jonge jaren was zij een schoonheid. Ze is altijd een goedgeklede, mooie dame gebleven.

Tiny is voortdurend bezig haar familieleden te kwetsen en te kleineren, met name haar ouders en haar oudste zus Hanny. Ook met haar man Koos maakt ze steeds ruzie.

Toen Albert Egberts klein was, had hij bewondering voor zijn tante Tiny. Zij is twaalf jaar ouder dan hij, en hij mocht bij haar in bed als hij bij zijn grootouders logeerde. Ze vertelde hem spannende verhalen.

Als Tiny getrouwd is met Koos Kassenaars en in Breda woont, komen ze nog steeds iedere zaterdag naar het ouderlijk huis om haar ouders het leven zuur te maken. Albert gaat daar dan ook naartoe. Niet omdat hij het gezellig vindt, maar omdat hij de illusie heeft dat zijn aanwezigheid 'erger kon voorkomen'. Hij heeft medelijden met zijn grootouders.

Later, als hij 26 is en Tiny 38, bezoekt hij haar in Breda. Hij wil achter haar geheim komen en hij wil seks met haar. Ze belanden in bed met een chocolade-ei, net als vroeger. Albert is impotent.

Er wordt steeds meer duidelijk over 'het hele erge' dat Tiny op haar veertiende is overkomen. Als oudste zus Hanny in het verpleeghuis zit en Tiny op bezoek komt, vertelt Tiny wat er vroeger is gebeurd.

Toen ze veertien was, werd ze regelmatig geroepen door de vrouw van schoenmaker Nico van Dartel, een vriend van haar ouders. Zijn dochter Nelleke was haar vriendin. '"Hij heeft zin," zei ze dan. En dan ging ik met haar mee. Hierheen." Ze wees op een oude divan in de hoek van de werkplaats. "Daar gebeurde het. Soms met Nelleke erbij. Nelleke vond het fijn als ik er ook was. Ze is bang voor haar eigen papa".

Tineke wordt zwanger en haar oudere zus Hanny gaat met haar naar de dokter. Die verwijst hen naar het ziekenhuis, waar de gynaecoloog een abortus weigert. Dat doet men niet in een katholiek ziekenhuis. Thuis geloven de ouders niet wat hun vriend Nico gedaan heeft. 'Ga je mond spoelen, jij. Naar boven. Uit mijn ogen', zegt haar vader. Haar moeder komt met een bakje zeepsop aanzetten, en laat Tineke telkens weer gorgelen en spugen boven de lampetkan. Hanny en Tineke gaan naar een vrouw die de vrucht bij haar weghaalt en dat zo klungelig doet dat onvruchtbaarheid het gevolg is. Dit zorgt bij Tiny levenslang voor kwaad bloed. Tegenover haar ouders, haar zus Hanny en de hele wereld.

Als Tiny in de zestig is, krijgt ze longkanker. Ze sterft in een ziekenhuis in Breda. Albert houdt op haar begrafenis een toespraak. Niet het echte verhaal over het leven van tante Tiny, maar 'de januskop van de lach en de traan'. De man van Tiny, Koos Kassenaars, blijkt via de spermabank meer dan honderd kinderen te hebben verwekt. Hij wordt bij de begrafenis begeleidt door twee zoons.

(Het huwelijk dat Tiny en Koos hadden liep zo slecht omdat ze altijd onenigheid hadden wie er nu de onvruchtbare was).

 

 

recensie

Ik vond de helleveeg niet super leuk om te lezen, want bij de eerste 100 bladzijdes vond ik het boek een beetje verwarrend en snapte ik niet precies waar het verhaal nou eigenlijk over ging, na die 100 bladzijdes snapte ik het verhaal wel en toen werd het dan toch nog wel een beetje interessant om het boek te lezen. En eigenlijk alle onduidelijkheden in het begin van het boek werden na de 100 pagina’s duidelijk dus aan de ene kant vond ik het een moeilijk boek maar ik denk dat veel onduidelijkheden goed zijn want later krijg je antwoorden op de vragen. Dat vind ik dan wel leuk aan het boek dat er veel vragen worden gevormd in het boek en dat je dan wilt weten hoe alles in elkaar zit. Bijvoorbeeld dat je wilt weten waarom tante Tien een hekel heeft aan haar familie en vele andere mensen. Of over welk onderwerp Tineke niet mocht praten van haar ouders.

Een andere reden waarom ik het boek niet zo leuk vond is omdat me niet echt kon verdiepen of meeleven met de hoofdpersonen. De familie waarover dit boek gaat vind ik een beetje raar en daarom kon ik me niet echt verdiepen in de personages. Ook de handelingen die tante Tien allemaal deed en haar karakter vond ik erg raar. De handelingen zijn vaak ongepast en dat vind ik dan best wel stom.

Ik vind de opzet van het boek wel goed in elkaar gezet en leuk dat je door de ogen van Albert de neef van tante Tien, eigenlijk heel de geschiedenis van tante Tien en haar ouders en zus te weten komt omdat Albert eigenlijk zelf ook niet weet hoe het in elkaar zat. En leuk maar tegelijkertijd ook wel grappig dat de grootste geheimen of belangrijkste dingen verteld worden tijdens een gebeurtenis waarbij het eigenlijk ongebruikelijk is om het dan te onthullen bijvoorbeeld tijdens het feest van opa en oma en tijdens de crematie van Hanneke.