Boek 1

Tussen een persoon Recensieopdracht

Opgesloten en stil

Het verhaal is dat van een jongedame die samen met haar partner in een kamer zit. Alle meubels en spullen zijn weg, ingeladen in de verhuiswagen die nog voor het huis staat. De ik-figuur zit op de grond, en kijkt naar het bed tegenover haar. Daarop ligt, vastgetaped, haar vriend.
Ze vertelt hem het verhaal over hoe ze er toe gekomen is hem zo toe te takelen. Het verhaal dat volgt is dat van een mens die niet in staat is te functioneren in de normale wereld, ze doet alsof. Ze lijkt aangepast maar is
het niet.  Ze vraagt zich af of ze hem ooit heeft gekend. Kan de ene persoon een ander wel 'kennen'?

 

stukje uit de tekst:

'Wat moet je met iemand waar in je jezelf herkent?'
'Ik dwing mijn vrienden hun eigenschappen af te staan, hun karakter aan mij te geven. Ik ben een té empatisch mens. Ik vermoord ze met mijn inlevingsvermogen. Ik maak mij hun verhaal eigen. Ik kan ze vervormen, mijn vrienden. Jij met je gezond verstand hebt dit altijd ontkend en sprak tegen mij met waarheden als 'ieders eigen verantwoordelijkheid' en ik wist dat je me op een dag zou verlaten. Op je eigen verantwoordelijkheid. Daar zou ik voor zorgen'

Recensie:

De hoofdpersoon mag dan een groot inlevingsvermogen hebben, ik heb dat blijkbaar niet. Ik begrijp helemaal niet wat voor een mens ze eigenlijk is. Ik lees de feiten, maar kan er verder weinig mee. Dat wilt niet zeggen dat ik het boek niet met plezier gelezen heb. Ik heb een poging gewaagd het wél te begrijpen.
Maar als ik het niet na kan vertellen, heb ik het niet begrepen.