Een boek met plus en min punten!
Ik schrijf een recensie over het boek “Echte mannen eten geen kaas”. Het boek is geschreven door Maria Mosterd. Dit is het eerste en tot nu toe ook het enigste boek dat zij geschreven heeft. Het boek Echte mannen eten geen kaas gaat over Maria zelf. Ze is 4 jaar in handen van een loverboy geweest. Ze schrijft hoe die 4 jaar verlopen zijn. Ze lijdt een normaal leven totdat ze op een dag Manou ontmoet. Hij is een grote, brede, zwarte jongen. Ze word verliefd op hem maar wat ze dan nog niet weet, is dat Manou een loverboy is. ze moet allerlei dingen voor hem doen. Ze moet bijvoorbeeld met andere mannen naar bed maar ook moet ze proberen andere meisjes zover te krijgen om bij Manou te komen werken.
“De neger begon zich ook uit te kleden terwijl Bassim me neerlegde zoals hij dat wilde. Hij begon me te neuken, zo hard dat ik begon te huilen. Dat vond hij alleen maar leuk en hij ging door met waar hij mee bezig was. Ik trok het niet meer. Dit was een van de eerste keren dat ik gewoon nuchter was terwijl ik voor Manou moest werken en op dat moment snapte ik niet hoe ik dat al die tijd had vol kunnen houden. Ik begon te schreeuwen en van me af te trappen. Op dat moment werd er keihard op de deur gebonkt, de neger deed open en ik zag Manou in de deuropening staan. Hij keek heel erg kwaad, ik was opgelucht omdat ik dacht dat hij kwaad was op Bassim, maar het bleek dat hij kwaad was op mij omdat ik niet luisterde. Manou kwam op me af en trok me aan mijn arm omhoog. ‘Ben je gek of zo, waar ben je mee bezig, vieze slet!’ schreeuwde hij en trok me mee de kamer uit. ”
Het boek wordt verteld vanuit de ogen van Maria. Ik vind het leuk om alles vanuit haar te lezen, omdat het best wel heftig is wat zij heeft mee gemaakt. Tenslotte is zij ook degene die het meegemaakt heeft dus niemand kan het zo vertellen als zij dat kan. Manou behandelt haar niet goed, maar Maria wil hem niet kwijt dus doet niks tegen hem. Soms wil ze het, hoe ze behandelt wordt, aan iedereen vertellen maar ze houdt te veel van Manou om dat te doen. Het duurt in totaal 4 jaar tot ze wordt ‘bevrijd’.
Eigenlijk maakt ze elke dag ongeveer het zelfde mee. Ik vind het daarom op een gegeven moment een beetje gaan vervelen. Dat komt omdat er niet veel variatie in zit. Ook verteld ze vaak heel veel details over dingen die eigenlijk niet belangrijk zijn. Dan verteld ze bijvoorbeeld alle details over een flat van buiten, maar belangrijker vind ik dan wat ze daar binnen moet doen. Ik zou het fijner vinden als ze dingen die echt van belang zijn veel details geeft en dingen die minder van belang zijn wat minder uitwerkt.
Ik kon soms niet goed volgen op welke plek het verhaal zich afspeelden. Dat komt omdat het zich afspeelt in een grote stad en ze op veel verschillende plekken komt. De ene keer is ze in een flat, dan weer in het winkelcentrum, op school of thuis. Er zijn nog wel meerdere plaatsen waar ze komt. Ze verteld niet altijd goed op welke plek ze precies is.
Kortom, ik vind het een leuk boek om te lezen. Het is makkelijk te lezen, het staat tenslotte ook bij niveau 1 bij de leesniveaus. Ik vind het leuk dat het verhaal echt gebeurd is (ook al zijn daar veel discussies over). Maria heeft dit zelf meegemaakt en ze kan er goed over schrijven. Het is interessant om te lezen hoe het is om in de handen van een loverboy te zijn. Je hoort er vaak dat je daar goed voor moet oppassen, maar ik wist nooit hoe dat dan ging. Nu ik dit boek heb gelezen ben ik er meer over te weten gekomen. Ik vind het alleen jammer dat er zoveel hetzelfde gebeurd in het verhaal. Ik snap wel dat het moeilijk is om iets anders te vertellen, want ik denk dat als je het leven leeft wat Maria heeft geleefd je niet veel anders meemaakt. Maar voor de lezer word het wel erg langdradig. Ik raad het zeker aan om het boek te lezen! Vooral als je meer over een loverboy te weten wil komen. Als ik het boek een cijfer moet geven, zou ik het een 7 geven!