Nederlands verwerkingsopdracht Eveline Martens H5A
Turks fruit – Jan Wolkers
Juryrapport
Er is een landelijke boekenwedstrijd. Deze wedstrijd is belangrijk voor een schrijver. Er zijn verschillende eisen waar een boek aan moet voldoen wil je de titel ‘’ het beste boek van Nederland ‘’ krijgen. De eisen zijn als volgt:
Inhoud van het verhaal
De titel past perfect bij het verhaal en geeft een duidelijk idee waar het boek overgaat
Het boek bevat spanning
Er is een verrassend einde
De kaft straalt iets uit waardoor je het boek wilt lezen
De kans is groot dat je de wedstrijd wint, en de titel krijgt, als je boek aan deze eisen voldoet. Ik vind dat deze eisen erg belangrijk zijn voor een boek omdat het voor mij de belangrijkste aspecten zijn wil een boek een goed verhaal vertellen. De inhoud van het verhaal spreekt voor zich denk ik. De inhoud moet wel een doel hebben en goed zijn. Ik vind het ook fijn als de titel een verband geeft met het verhaal. Niet dat de titel niks te maken heeft met het verhaal nadat je het boek uit hebt. Dit zorgt ervoor dat je misschien altijd nog met vragen blijft zitten omdat de titel er niet naar terug verwijst. Het boek moet uiteraard spanning bevatten. Ik denk dat meerdere mensen dit graag willen, omdat je dan meer de neiging hebt om door te lezen. Een verrassend einde is iets persoonlijks denk ik. Ik houd er wel van om een boek te lezen met uiteindelijk een plottwist. De kaft verschilt ook per persoon of je dit belangrijk vindt of niet. Ik kies een boek meestal op het uiterlijk, dus voor mij is dit wel een belangrijk aspect.
De inhoud van het boek is wel anders dan andere boeken. Om te beginnen met het feit dat alles van een ik perspectief word verteld en het niet helemaal duidelijk is wie deze persoon nu is. Je weet dat het een man met weinig geld is, die de kost verdient met beeldhouwen. En ten tweede wordt het ‘’ liefdes ‘’ verhaal wel heel erg in detail verteld. Zo is de inhoud wel duidelijk natuurlijk, maar het had iets minder gekund.
De titel heeft duidelijk een verband met het verhaal. Op het einde is het namelijk zo dat Olga in het ziekenhuis is beland met een ernstige hersentumor. Ze gaat dus erg snel achteruit. De ik-persoon geeft haar Turks fruit omdat Olga denkt dat haar tanden los zitten en daarom durft ze alleen nog maar Turks fruit te eten.
Er is niet directe spanning te vinden in het boek. Maar het is ook niet zo dat je niet door wilt lezen. Het is namelijk zo dat de ik-persoon en Olga elke keer elkaar weer terugvinden als ze na de zoveelste keer weer uit elkaar zijn door bepaalde redenen. Je leest dus door om te weten of ze elkaar daadwerkelijk terugvinden en ze elkaars ware zijn of niet. Het is dus niet duidelijk spanning zoals een moord bijvoorbeeld waarbij je wilt weten wie de dader is. Het is meer zo dat er spanning wordt opgebouwd om te weten of ze samenblijven of niet.
Voor mij was het einde wel verrassend. Toen ik aan het boek begon had ik nooit verwacht dat Olga zou sterven. Andere mensen kunnen hier anders over denken natuurlijk maar ik had niet meteen deze link gelegd dat dit zou gebeuren. Ik vond het dus ‘’ leuk ‘’ dat het dit einde had omdat ik het niet zag aankomen. Daarnaast was het toch best heftig vanwege het overlijden van Olga en de crematie.
De kaft straalt niet erg veel uit voor mij. Het is zwart met daarop Turks fruit in felle kleuren. Het is niet zo dat het me meteen aansprak. Maar ik vind de kaft wel heel goed bij het verhaal passen. Het is alleen jammer dat je de kaft dus pas goed begint te vinden nadat je het boek gelezen hebt.
Nu alles op een rijtje staat is het tijd om te bepalen of het boek de titel verdient. Ik vond de kern van het verhaal wel heel mooi. De ik persoon was eenzaam zonder zijn ware liefde Olga. Ik vind het thema liefde sowieso mooi en al helemaal in combinatie met dood. Dat klinkt apart maar meestal wordt het verhaal hier heel mooi door. De inhoud vond ik dus goed alleen waren er iets te veel details over het leven van de ik persoon wanneer hij niet bij Olga was. Ik vond het fijn dat de titel een betekenis had, er spanning werd gecreëerd en dat het einde verrassend was. De kaft was wat minder maar over het algemeen denk ik wel dat het boek Turks Fruit de titel zou kunnen verdienen.