Boek 4: Dorst -Esther Gerritsen

Titel:

Dorst

 

Schrijver/schrijfster:

Esther Gerritsen

 

Datum van uitgave:

2012

 

Titelverklaring:

“Dorst “is een verwijzing naar een niet te stillen lusten  van de dochter Coco: de lust naar eten (ze is te dik) , de lust om te drinken (ze is vaak dronken) en de lust naar seks ( ze pakt af en toe mannen op in kroegen om ze seksueel te bevredigen)
Op pagina 57 komt de titel ook letterlijk in het verhaal voor. Het gaat om een dialoog tussen Coco en haar vriend Hans.
Heb je al wat gedronken vandaag? Weet je hoeveel een mens zou moeten drinken. Hans staat op en gaat bij de counter om een glas water vragen. Hij geeft haar het glas aan. Coco ergert zich, maar krijgt dorst als ze het water ziet. Ze neemt het aan en drinkt het op.
“Je had dorst.”
“Ja”.
“Voel je dat dan niet, als je dorst hebt? Hoe zit dat?
“Blijkbaar niet”, zegt Coco.
“Dat is vreemd
.”

 

Thema’s:

 

Personages:

Coco is 23 jaar, dik en zuipt en heeft soms een onvoorstelbare behoefte aan seks met vreemde mannen. Ze wil het liefst zo weinig mogelijk met haar moeder te maken hebben, maar trekt toch bij haar in, omdat “men”dat in de situatie min of meer van een dochter verlangt. Maar ze is beter in schema’s maken om te rouleren in de zorg dan haar moeder daadwerkelijk te verzorgen. Haar relatie met hans is niet top: hij wil het liefst bij haar weg om diverse redenen, maar zij probeert dat met sekshandelingen steeds te beletten. Uit onvrede eet ze teveel, zuipt ze en bedrijft ze seks op openbare plaatsen (bijvoorbeeld achter de bar van een kroeg) Ze is er niet bij als haar moeder de laatste adem uitblaast. De zon schijnt daarna door het serreraam en ze neemt zich voor er doorheen te springen. Dat kon ze vroeger namelijk ook.

Elisabeth  is  een moeder die weinig contact meer heeft met haar  dochter: de communicatie is niet sterk tussen hen. Eindelijk heeft ze een nieuwtje: ze heeft een ongeneeslijke kanker, maar brengt dat op een verkeerde manier, op een verkeerde plaats en op een ongelukkig tijdstip. Ze kan beter communiceren met de kapper (praatjes die meestal nergens over gaan) dan met haar dochter en ex-man. Ook heeft ze een leuke baan als lijstenmaakster gehad en dacht ze dat ze onmisbaar was voor haar baas Martin. Ook hij zit in het oppasschema.  Ze wil niet meer praten over vroeger, toen ze Coco opsloot in haar kamer uit angst dat die anders alles kapot zou maken. Na een ongeluk in de serre vertrekt Coco definitief naar haar vader en stiefmoeder. Aan het einde van haar leven en het verhaal doet Elisabeth weer iets wat haar isoleert van Coco: ze sluit haar opnieuw op in de kamer, zodat ze in haar eentje kan sterven. De mensen om haar heen denken dat ze enigszins autistisch is, maar dat hoeft niet echt het geval te zijn.

Hans is een man van middelbare leeftijd die een relatie heeft met de veel jongere Coco. Hij is therapeut of zoiets. Wanneer Coco teruggaat naar het huis van haar moeder wil hij de relatie verbreken, maar steeds zorgt Coco met seksuele handelingen voor enige verlenging. Het liefst wil hij niet een blok aan het been van Coco zijn.Hij lijkt niet de juiste man voor Coco te zijn en hij is de eerste die dat door heeft, maar ze houdt hem nog even vast met seks.

Wilbert is de vader van Coco. Hij kon niet meer op tegen Elisabeth in de relatie die ze hadden. Ook hij dronk veel te veel alcohol en wilde dan een vorm van liefdeloze seks. Hij miste iets in zijn leven en kwam in zijn eigen zaak de wat mollige maar vriendelijke Mirjam tegen. Ze begonnen een relatie en alleen op één dag in de week mocht Coco naar Elisabeth. De opvoeding tussen beide partijen was nogal verschillend. Wilbert is later een aardige, relatief zorgzame man die wel weer omijkt naar Elisabeth die ongeneeslijk ziek is.

Perspectief:

Samenvatting:

Elisabeth de Wit komt op de Amsterdamse Overtoom bij toeval haar dochter tegen. Ze heeft nu een nieuwtje voor haar: ze zal niet lang meer leven, omdat ze kanker heeft. Het is natuurlijk niet de plek om dat grote nieuws daar te vertellen.  Coco vindt dat eigenlijk ook.  Bovendien is ze niet de eerste die dit nieuws hoort: Elisabeth heeft haar kapper ook al ingeseind. Coco deelt later die informatie met haar wat oudere relatie Hans.  Die vindt het idioot van haar moeder om dat zo te doen. Coco heeft Hans ontmoet en hij viel op haar, omdat ze Russisch studeerde. Coco vertelt twee dagen later tijdens een etentje bij de Chinees aan haar vader en stiefmoeder dat Elisabeth kanker heeft. Ze maakt ook het nieuws bekend dat ze bij haar moeder zal intrekken om haar te verzorgen. Hans staat erg verbaasd.

Elisabeth ziet Coco binnen komen zetten met een grote koffer. Ze weet nu ook dat haar ex-man het nieuws kent. Hans die haar moeder nog niet heeft ontmoet, heeft Coco naar het huis gebracht. Ze praten met elkaar over de bizarre situatie tijdens een lunch. Tijdens een van de eerste gesprekken tussen moeder en dochter brengt Elisabeth het drankgebruik van haar ex-man Wilbert ter sprake. Wanneer hij dronken thuis kwam, had hij een vorm van liefdeloze seks met haar: ze tilde haar rok op en hij ging zijn gang. Als moeder draait Elisabeth minder goed: de kleine Coco sluit ze urenlang in haar kamer op. Uiteindelijk is het voor Wilbert voldoende om bij een  minnares (Miriam) in te trekken. Hans komt naar het huis van Elisabeth: hij ontmoet haar voor het eerste en met vreemden kan Elisabeth blijkbaar beter communiceren dan met de naasten. Daarna loopt Hans naar de kamer van Coco om haar mee te delen dat hij de relatie wil beëindigen. Maar het loopt nog even anders als de veel jongere (maar dikke) Coco orale seks met hem heeft en later vrij heftig met hem neukt. Elisabeth communiceert over haar ziekte ook met haar kapper. Wilbert en Mirjam komen helpen om een bed te plaatsen en Coco maakt een oppasschema voor de betrokkenen. De communicatie tussen Coco en haar moeder verloopt stroef: Coco wil weten waarom haar moeder haar vroeger heeft opgesloten in haar kamertje. Elisabeth is boos dat haar vader haar dat weer verteld heeft. Martin (Elisabeths  baas in de lijstenmakerij waar ze twintig jaar goed heeft gewerkt) helpt Coco met verhuizen. Met hem praat ze over Elisabeths baan bij hem. Coco wil graag dat de kapper aan huis komt en Hans belt Coco om opnieuw te praten over hun relatie. Hij nodigt haar uit een tentoonstelling met hem te bezoeken. Coco wil meegaan omdat ze Hans wil houden.  Elisabeth  bezoekt de  lijstenmakerij nog een keer, maar alles is al anders sinds ze er niet meer is. Hans praat met Coco over het autisme van haar moeder. Hij is een expert op menselijk gedrag en werkt nauw samen met ene Laura. Coco is jaloers. Martin bezoekt Elisabeth enkele keren om op haar te passen. Elisabeth praat over Wilbert die ze als een hond beschouwde. Hij dronk vroeger wel veel.

Wanneer de huisarts komt, geeft moeder de sociaal gewenste antwoorden, maar het gaat niet goed met haar.  Coco ergert zich daaraan en wil er met Hans over praten, maar ze moet wachten, want hij werkt met Laura. Intussen breekt ze een kostbaar wijnglas van hem. Daarna hebben ze toch weer seks en voor haar is het onbevredigende liefde, waardoor ze naar buiten gaat om in een kroeg een lekkere vent aan de haak te slaan.  In een Ierse pub waar voetbal op de televisie is, heeft ze beet, net als een paar dagen later als ze een lege kroeg in gaat en achter de bar orale seks met de barman wil hebben. Ze drinkt te veel en weet dan geen maat te houden. Kotsend na de seks gaat ze naar huis, waar Martin op haar moeder past.  De volgende dag praten Coco en haar moeder over de val in de serre die Coco maakte, toen ze 5 jaar was. Ze was flink gewond en daarna was Coco vooral bij Wilbert en Mirjam gaan wonen.

Martin komt Coco aflossen die nu vrij is  wat te doen. Ze gaat de stad in en ziet Hans met Laura kletsen. Hij lijkt gelukkiger met Laura dan met haar. Ze gaat weer op zoek naar een vent, maar in een gokhal wordt ze door een man afgewezen. Gelukkig belt Martin net om te vertellen dat haar moeder achteruit gaat. Ze gaat naar huis. Elisabeth voelt ook aan dat ze gaat sterven, maar ze wil dat het liefst in haar eentje doen. Ze sluipt nog een keer naar boven en doet de kamer van Coco weer op slot (symbolisch: net als vroeger en als teken dat die twee ook door de ziekte eigenlijk niet met elkaar door één deur kunnen), Coco merkt dat ze opgesloten zit. Gelukkig staat de kapper voor de deur die de voordeur kan opendoen  met de sleutel die Coco hem aangooit. Wanneer ze de  kamer binnengaan, zien ze dat Elisabeth gestorven is. Hans komt er ook aan, en de dokter die de dood moet constateren.
Het is bijna twaalf uur en de zon schijnt door het serreraam. Dat heeft Coco al eens een keer gebroken (5 jaar) : ze kan er dus doorheen. Het laatste van het verhaal is dat Coco een aanloop neemt om door het serreraam te springen. Ze moet wel vaart maken.

Beoordeling:

Ik vond dit boek niet leuk. Ik kon het ook heel slecht volgen, omdat het heel apart is geschreven. Ik vond het een beetje vaag, waardoor ik maar de helft van het verhaal heb meegekregen en dat is erg jammer.