De Engelenmaker
Samenvatting
‘De Engelenmaker’ bestaat uit drie delen en wordt verteld vanuit het oogpunt van verschillende personen in het boek (een alwetend perspectief)
Het eerste deel speelt in het heden en vertelt hoe Doktor Victor Hoppe terugkomt in zijn geboorteplaats Wolfheim, een dorpje vlakbij het drielandenpunt. Met zijn hazenlip en zijn rode haren maakt hij een eigenaardige indruk. Hij heeft drie kinderen bij zich, die naar geruchten een spleet over hun hele gezicht hebben. De bewoners van Wolfheim moeten niets hebben van de rare dokter, maar na een aantal genezingen wordt hij toch geaccepteerd samen met zijn zoons, de spleten over hun gezichten blijken littekens van een hazenlip te zijn. De kinderen lijken sprekend op elkaar, en hebben veel weg van hun vader. De kinderen heten Michaël, Rafaël en Gabriël, net als de aartsengelen.Toch is er iets mis met de kinderen, ze blijven klein en zijn vaak ziek, en net als hun vader tonen ze weinig emoties. De dokter huurt een huishoudster, Frau Maenhout, in. Frau Maenhout komt steeds meer te weten over de dokter en zijn kinderen. De dokter gedraagt zich namelijk erg vreemd; hij toont geen emoties. Nu zou men hem autistisch hebben genoemd, het syndroom van Asperger, maar toen kenden ze dat nog niet. Hij wil absoluut niet dat zij de kinderen over God vertelt (maar wel over Jezus) en de kinderen mogen nooit naar buiten. Daarbij houdt de dokter veel afstand tot de kinderen, hij wil ook dat ze hem vader noemen i.p.v. pap of papa. Als Frau Maenhout bijna achter de waarheid is, die overigens erg schokkend blijkt te zijn, komt zij door een vreselijk ‘’ongeluk’’ om het leven.
In het tweede deel, dat afwisselt tussen Victor Hoppes jeugd en zijn tijd na zijn studie, wordt duidelijk wat er met de dokter en zijn kinderen aan de hand is. Victor Hoppe heeft de eerste jaren van zijn leven als ‘debiel’ in een gesticht doorgebracht. De enige die gelooft dat hij niet debiel is, is Zuster Marthe. Zij leert Victor lezen en zij is dan ook de enige aan wie hij dat laat horen. Na een paar jaar haalt zijn vader hem uit het gesticht. Victor komt terecht op een internaat en daarna op de universiteit. Victor Hoppe heeft in die jaren bedacht dat men slecht of goed kon zijn, niet ertussenin. Hij zag God als het kwaad, omdat hij zijn zoon, Jezus, die in zijn ogen het goede was, in de steek liet toen hij aan het kruis werd gehangen. Victor Hoppe vergeleek zich dan ook veel met Jezus en merkte dat ze veel gelijkenissen hadden, maar hij blijkt een genie te zijn en studeert verder in embryologie. Hij verraste de wetenschap door jonge muizen te produceren die uitsluitend mannelijke of vrouwelijke ouders hadden. Hierna kreeg hij een baan op de universiteit in Aken, en daar kreeg hij geld om muizen te klonen, wat hem ook lukte, alleen later werd het project stopgezet nadat men op basis van zijn aantekeningen de kloning niet kon herhalen en Dokter Hoppe weigerde het te demonstreren. Daarna ging hij zelf verder en slaagde er uiteindelijk in zichzelf te klonen. Hier loog hij de draagmoeder voor, die hij een kind van zichzelf had beloofd. Rex Cremer, de stafarts van de universiteit, is de enige die weet wat er precies aan de hand is. Hij raakt verstrikt in wat hij weet. Nadat de baby’s ter wereld waren gekomen, had Dokter Hoppe ze zelf meegenomen.
In het derde deel, weer het heden, komt Rex Cremer weer opnieuw in aanraking met Doktor Hoppe. Hij ontmoet ook zijn kinderen en Doktor Hoppe vertelt hem wat er mis is met de kinderen. Ze worden te snel oud; elk jaar van hun leven telt voor tien tot vijftien jaar. Dit komt door een ’fout’ in hun chromosomen. Dan komt ook de draagmoeder van de jongetjes haar ‘kinderen’ opzoeken, ze heeft spijt van haar beslissing ze niet te nemen. Maar als ze bij Doktor Hoppes huis aankomt is er al één dood, Michaël. Want dokter Hoppe heeft besloten ze niet meer eten te geven of nog aandacht aan hen te besteden, het experiment (het klonen) was immers mislukt en hij hield zich alweer met andere dingen bezig. Ze brengt de laatste dagen van hun leven met ze door, en als ze erachter komt dat de Dokter de kinderen, inmiddels was Rafaël ook al overleden, op sterk water had gezet had ze hem aangevallen en had hij haar uiteindelijk vermoord. Terwijl de dorpsbewoners de kruistocht van Jezus op de Vaalserberg (vlakbij het dorp) volgen, kruisigt Doktor Hoppe zichzelf. Hij eindigt aan het kruis (net zoals Jezus), terwijl het hele dorp sprakeloos toekijkt. Rex Cremer was ondertussen weer naar het huis van Dokter Hoppe teruggekeerd, en na het aanschouwen van de 3 jongens, Gabriël was nu ook gestorven, op het sterke water en de dode draagmoeder erbij niet aangekund. Hij had vervolgens het hele huis in brand gestoken, opdat niemand hier ooit achter kwam. Rex Cremer voelde zich namelijk verantwoordelijk voor het hele gebeuren. Toen hij zo snel als hij kon uit Wolfheim wegreed kreeg hij zelf een ongeluk waarbij ook hij om het leven kwam.
Bron: http://www.scholieren.com/boek/7906/de-engelenmaker/zekerwetengoed
Stefan Brijs
Stefan Brijs schrijft vaak boeken over familiedrama’s. Zo schreef hij een boek over ouders die hun kinderen niet meer wilden en ook schreef hij over misvormingen. Dit komt allebei voor in het boek de engelenmaker. Ook heeft hij het boek ‘’de verwording’’ geschreven, dit gaat over het geloof en ook dat komt weer terug in het verhaal ‘’de engelenmaker’’.
Verhaalanalyse
Thema
He thema gaat over goed en kwaad. Zo zei mevrouw Maenhout ook al eerder in het boek dat ze soms nog zo jong wilde zijn als kinderen omdat zij nog het goede en het kwade kunnen onderscheiden.
Motieven
Klonen. Zo gaat het hele verhaal eigenlijk over klonen en dit komt ook steeds weer terug in het verhaal, soms met dieren, soms met mensen.
Godsdienst. Godsdienst komt vaak terug in dit verhaal en zo krijg je te lezen dat iedereen zijn eigen mening hierover heeft.
Roddelen. In het boek lees je veel over roddelen. Zo is het café bijvoorbeeld de roddel plaats en wordt er verder overal in het dorp geroddeld.
Perspectief
Het verhaal wordt vanuit de alwetende-verteller verteld. Hij kent de gedachte en gevoelens van alle personages.
De personages
Victor Hoppe. Dit is de hoofdpersoon. Hij is de dokter van het dorp. Hij toont weinig emoties, dit komt doordat hij het syndroom van Asperger heeft. Hij is gefascineerd door klonen.
Michaël, Rafaël en Gabriël. Dit zijn de zonen van dokter Hoppe. Zij zijn gekloond.
Frau Maenhout. Zij is vroeger lerares geweest en is de oppas van de kinderen. Zij probeert erachter te komen wat de dokter allemaal met de kinderen doet.
Zuster Marthe. Zij is de enige die in het gesticht geloofde dat Victor niet debiel was en ging hem les geven.
Rex Cremer. Dit is stafarts van de universiteit en weet precies wat er gebeurt met de klonen. Hij raakt hier uiteindelijk in verstrikt.
Tijd
Er worden veel tijden in het verhaal genoemd dus de tijd is wel duidelijk. Het boek bestaat uit drie delen, deel 1 en 3 zijn chronologisch verteld en deel 2 bestaat uit flashbacks. Het verhaal speelt zich af van 4 juni 1945 tot en met 21 mei 1989
Chronologie
Zoals ik al zei worden deel 1 en 3 chronologisch verteld en deel 2 bestaat uit flashbacks van dokter Hoppe.
Einde
Het is een gesloten einde want de hoofdpersonages zijn dood en je vraagt jezelf verder niks meer af over het boek.
Bron: http://www.scholieren.com/boek/7906/de-engelenmaker/zekerwetengoed
Mening
Ik vond het boek schokkend en boeiend omdat er dingen in gebeuren die je totaal niet verwacht. Tijdens het lezen van het boek zat ik helemaal in het verhaal en als ik stopte met lezen wilde ik het liefst meteen weer verder lezen. Bijvoorbeeld: de mensen in het dorp zijn in het begin heel negatief over dokter Hoppe. Maar na dat hij een langere tijd in het dorp is en mensen heeft geholpen verandert de mening van de dorpelingen. Zelf zo erg dat frau Maenhout niet naar de politie durft te gaan omdat de dorpelingen toch meneer Hoppe zullen geloven. Ook had ik nooit kunnen bedenken dat de kinderen gekloond zouden zijn toen ik het boek ging lezen, toen ik eenmaal verder kwam in het boek verwachte ik het wel. De dokter lijkt in begin een goede normale man, maar nadat je te weten komt wat hij met de kinderen doet verandert je mening over de dokter. Dat de dokter de kinderen aan het eind van het boek liet verwaarlozen veranderde de mening van mij helemaal. Hij zag de kinderen dus echt als experiment dat uiteindelijk toch mislukt was. Het einde is ook erg apart omdat ik nooit had verwacht dat de dokter hetzelfde zou eindigen als jezus.