Boek 1 : Hersenschimmen

Recensie

 

Verwarrend, maar liefdevol.

“Is het leven terug?... maar waar is zoiets gebleven?...is er wel zoiets?...of was gewoon alles inbeelding van het hoofd?...hersenschimmen?’’ Maarten, een oude dementerende man, vraagt dit vaak af. Dat hij dementeert heeft hij vaak zelf niet door en heeft er moeite mee dit te accepteren. In het boek wordt duidelijk wat dementie nou eigenlijk is en hoe het voor de omgeving voelt. Zo ziet maarten zijn vriendin Vera als vreemdeling aan, dit is voor Vera heel lastig om te begrijpen aangezien ze al zo’n 50 jaar een relatie hebben. Vera probeert er daarom ook zo veel mogelijk aan te doen zijn achteruitgang zo lang mogelijk uit te stellen.

Het boek was moeilijk te begrijpen want het persectief lag bij Maarten, Maarten is een dementerende man en hierdoor loopt alles door elkaar.Toch is dit wel mooi om te lezen, je ervaart echt hoe het is als een dementerende en hierdoor kan je je wel goed inleven.

Ik vond het een moeilijk boek om te lezen en raad het af. Het is vaak te verwarrend, alhoewel het wel een heel mooi verhaal is. De band tussen Maarten en Vera is heel erg mooi en liefdevol, ondanks wat er gebeurd, en dat is mooi te lezen in het verhaal. Als je een goede, geconcentreerd lezer bent is het boek te doen. Maar ben je zoals mij een slechte lezer en snel afgeleid wordt het ingewikkeld. Doordat het perspectief bij de dementerende Maarten ligt is het soms moeilijk te begrijpen waar het nou over gaat. Wil je het boek lezen?, kijk dan eerst of het wel echt het juiste niveau is voor je.