Opdracht 4
Op dit blad ‘spreken’ drie mensen tot je over de tijd van de crisisjaren. Het zijn kleine, maar toch ook indringende, persoonlijke ervaringen. Een briefje met een oproep voor hulp uit Noord-Brabant, een Friese dochter die zich herinnert dat haar vader verplicht tewerkgesteld was en een school-jongen die een bijzondere boodschap voor zijn moeder deed.
Lees de teksten. Als je iets niet duidelijk is, help elkaar of vraag de onderwijsassistent of docent.
Verdeel de rollen. Eén wordt aangewezen als leider van dit gesprek, een tweede maakt notities. De anderen nemen deel aan het gesprek. Jullie hebben twintig minuten de tijd.
Verzoek om ondersteuning in natura ingekomen bij de pastoor van
Het Brabantse Waspik. (Gemeentearchief Waalwijk).
'Heit gie dan op ‘e fyts net de wurkferskaffing by Selmien, njonken Oerterp. Hy wie wol tolve, trettjin oeren deis fuort. Oan ‘e skeppe en grave. Heit wie in grutsk en tûk man. Ik kin der no noch wol grimmitich om wurde, is’t net raar? Mar it wie al in minne tiid, hear. Earmoedich!’ ‘Wy krigen fan mem dan in stik koalraap mei nei skoalle. Dan wie der gjin bôle, mar hienen wy dochs wat om op te kôgjen.’ Uit een interview (2016) met Jeltje Beeltje-Hofstra. 96 jaar oud. |
‘We woanden toen an ut Somerrak in Sneek. Ik mut un jaar of negen weest weze. Van myn moeke kreeg ik su’n vlochten tas in de hannen drukt. Se stuurde my naar ut abattoir an de Ouwe Oppenhuzerweg. D’r waren nog een stel van dy jongens. Un paar kende ik wel van skoal. We stonnen dēr un hele tied te wachten. Toen kwam d’r su’n vent naar buten met un bak slachtafval. Ik kon un skapekop metnimme. Moeke was er wat blied met. Weest’, we hadden wel seven kienders tús.’
Uit een interview met P. Beetsma, overl. 2007
In de klas ga je straks in je eigen groep een toelichting geven over deze opdracht.