5.2 Keizer Wilhelm

Friedrich Wilhelm Viktor Albrecht (27 januari 1859 - 4 juni 1941) was staatshoofd van Duitsland met de titel "Duits Keizer"(dus niet: "keizer van Duitsland") van 1888 tot 1918. Hij droeg een karakteristieke snor, met opgedraaide punten, die men dan ook de "Keizer-Wilhelmsnor" noemde. Heel veel mensen in zijn tijd droegen ook zo'n snor, omdat ze de keizer zo bewonderden en aanhingen.

Weltpolitik

Wilhelm II dacht dat hij alles kon en wilde alles tegelijk. Dat leidde, met name in de politiek, soms tot grote problemen. Al kort na zijn aantreden stuurde hij de ervaren kanselier (minister-president) Bismarck, de man die nota bene in 1871 het nieuwe Duitse Rijk had vormgegeven, de laan uit. "Wat u doet, kan ik ook wel," zou hij tegen hem gezegd hebben. Zo vond hij het niet nodig dat een belangrijk neutraliteitsverdrag met Rusland werd verlengd, in tegenstelling tot wat de kanselier vond.

Vooral toen hij pas aan het bewind was wilde hij zelf de regie in allerlei staatszaken ter hand nemen. En hij ruilde de bedachtzame buitenlandse politieke koers van Bismarck in voor een agressieve "Weltpolitik". Hiermee bedoelde hij dat Duitsland zich met alle landen moest bemoeien. Anders tel je niet mee, vond hij.

Tijdens de wereldoorloog

Tijdens de oorlog zelf werd Wilhelm door de Duitse legerleiding steeds meer naar de achtergrond geschoven. De geallieerden (de tegenstanders van Duitsland in die oorlog) wensten alleen over vrede te praten als Wilhelm zou aftreden. Maar die kon daar pas toe besluiten, toen in Duitsland zelf in november 1918 een communistische revolutie uitbrak. Hij vluchtte toen naar Nederland en vroeg politiek asiel aan. Dat werd hem natuurlijk gegeven, want zo'n beroemde asielzoeker klopt niet iedere dag op je deur. Tot zijn dood, in 1941, woonde hij daarna op het kasteel Huis Doorn bij Doorn in de provincie Utrecht.

Keizer Wilhelm II van Duitsland