Na het spelen van dit spel heb je zelf kunnen ervaren welke beslissingen in werkelijkheid gemaakt worden. Als we wereldwijde onderzoeksresultaten moeten geloven hebben de mensen die speler 1 waren gemiddeld zo'n 40 tot 50% weggegeven (Charness en Gneezy, 2008). In een interessant onderzoek van Henrich et al. (2001), waarbij het ultimatumspel gespeeld werd in 15 kleine en afgesloten samenlevingen, werden zelfs vergelijkbare resultaten gevonden. De aanname dat mensen volledig zelfzuchtig zijn en dus altijd voor het eigen gewin gaan, gaat dus niet helemaal op. Of toch wel? Het is in ieder geval een bevestiging van het feit dat de homo economicus niet echt bestaat.
Om iets te kunnen zeggen over de zelfzuchtigheid van de mens moeten we echter kijken naar de redenen achter deze resultaten. Waarom geven mensen meer dan het minimale? Is het empathie voor de ander, of zijn ze gewoon bang dat de ander het bod niet accepteert? Ook het gedrag van speler 2 is interessant: waarom accepteert niet iedereen alle biedingen boven €0? We bekijken samen een aantal mogelijke redenen.
Henrich, J., Boyd, R., Bowles, S., Camerer, C., Fehr, E., Gintis, H., & McElreath, R. (2001). In search of homo economicus: behavioral experiments in 15 small-scale societies. The American Economic Review, 91(2), 73-78.
Sonnemans, J. (2014). Behavioural Economics: lecture notes [PDF document]. Retrieved from Blackboard, December 2014.