Inhoud college 8:
We hebben twee werkvormen gedaan om wat te ervaren van de drempels die je zou kunnen ervaren als lezen en schrijven niet geautomatiseerd zijn.
De eerste werkvorm bestond uit een pittige tekst (4F) die (voor)gelezen moest worden via een gaatje met een diameter van een pen in een wit A4'tje. Je kunt zo dus alleen maar een paar letters tegelijk zien, waardoor je vertrouwde leesstrategieën niet meer gebruikt kunnen worden. Dat had grote gevolgen voor het voorlezen (tempo, prosodie, acuraatheid) en voor het tekstbegrip (alleen maar bezig met decoderen, begrijpend lezen zat er niet meer in). Het zelfvertrouwen tijdens het lezen was niet groot.
De tweede werkvorm was een klein dictee, waarbij een deel uit een verhaal in het Zuid-Afrikaans werd voorgelezen. Hierbij werd ervaren dat je wel een deel van het verhaal wel kunt volgen, maar dat je tegelijkertijd ook weet dat je tijdens het schrijven hoogstwaarschijnlijk fouten maakt in de spelling. Ook hier werd weer duidelijk dat het twijfelen over het technisch schrijven (klank-tekenkoppeling op papier zetten) een belemmering vormt voor zowel het tekstbegrip van de gesproken tekst als voor het gevoel van zelfvertrouwen.
Met deze werkvormen kunnen we ons natuurlijk nooit helemaal voorstellen hoe het werken met taal is voor iemand met de neurologische moeilijkheden die een factor spelen bij dyslexie. Maar we hebben wel een kleine indruk gekregen hoe het gaat als de vertrouwde strategieën en het vertrouwde gemak en tempo dat we kunnen ervaren op grond van deze strategieën ineens niet meer aanwezig zijn.
De laastste bijeenkomst (week 8, 17 juni) zal in het teken staan van de psychosociale effecten van dyslexie op leerlingen en studenten. College 7 verliep wat anders dan gepland. Daarom in week 8 de vraag om de opdrachten van college 6 te herhalen.
Dubieuze oplossingen dyslexie: de wonderbril!
We hebben het laatste college een advertentie besproken van deze firma. Deze advertentie is mei 2016 gepubliceerd in de NRC. De claims zijn behoorlijk dubieus.