'Opeens was de lucht vol met vliegtuigen. Honderden, voor mijn gevoel. Het was één lange, onafgebroken stroom. En parachutisten, een prachtig gezicht. "Daar komen de Tommies, onze bevrijders!" juichten we. Het was 17 september 1944 en ik zat met mijn ouders en drie zusters in de tuin.
Maar we waren nog niet van de mof af. Die zondag begon de Slag om Arnhem, met aanhoudende bombardementen, inslagen en langssuizende V1's. Een week lang hebben we in het souterrain van ons huis aan de Lawick van Pabststraat geleefd. Hoe de strijd verliep, wisten we niet. Door de raampjes, die half boven de grond uitkwamen, zagen we nu eens Duitse laarzen voorbijmarcheren, dan weer een ander type schoen; dat moesten de Tommies zijn.
Dit verhaal is vertelt door Ans, een meisje van 13 uit Arnhem. Zij maakte de slag om Arnhem vanuit haar eigen huis mee. Ans heeft dit verhaal vaak op basisscholen vertelt. Kun jij dat ook? Klik snel door naar het tabblad opdracht