Het CVA van Annelies

Op 23 november, nu ruim vier jaar geleden, werd Annelies op een zaterdag, 's nachts of vroeg in de ochtend getroffen door een beroerte. Niemand heeft het zien ontstaan. De avond tevoren was Annelies teruggekomen uit Istanbul, waar zij een reportage had gemaakt over een aantal oppositiegroepen. Toen Annelies om half twaalf thuisgekomen was van Schiphol, hebben Mariska en zij nog een glaasje wijn gedronken, nog wat bijgekletst, maar Annelies was erg moe en zij gingen gauw naar bed.

Annelies werd 's ochtends niet wakker. Mariska stond wel op, wilde haar partner nog even laten slapen. Toen ze een half uur later terugkwam, viel haar de snurkende ademhaling van Annelies op. Ze wist niet of haar dat eerst ook opgevallen was. Mariska liep om het bed heen, keek Annelies aan en toen viel haar op dat haar gezicht scheef was. Rechter oog was half-open, rechter mondhoek hing, en het ademen was zwaar. Mariska probeerde Annelies wakker te maken door haar aan te spreken en te schudden. Annelies deed de ogen niet open en reageerde met wat grommende geluiden.

De paniek die Mariska overviel duurde niet lang. Ze belde de huisartsenpost. De huisarts kwam snel. Deze kwam tot de conclusie dat er neurologisch iets helemaal mis was, de rechter lichaamshelft van Annelies was totaal slap. Annelies kon geen opdrachten opvolgen, deed haar ogen niet open, kneep wel zachtjes in de hand van de arts, tenminste met haar linkerhand. Maar dat deed ze zonder dat dat gevraagd werd.

Mariska vertelde aan de huisarts het verhaal, hoe ze Annelies had aangetroffen.