Contact en Relatie

Langzamerhand, in de loop van drie weken is Annelies steeds somberder geworden. Ze is nauwelijks te motiveren om samen met anderen in de huiskamer te zijn. Communiceren valt haar lastig. Het liefste wil zij met haar partner zitten. Mariska is echter regelmatig dagen achter elkaar aan het werk, en lang niet elke avond kan zij komen, vanwege avondvergaderingen die bij het werk horen.

Het is intussen ook duidelijk dat Annelies behoefte heeft om samen met Mariska alleen te zijn, zij heeft duidelijk gemaakt dat zij heel graag wil dat haar partner bij haar blijft slapen als zij een avond komt. Ook Mariska heeft in die richting gesproken met de behandelend arts en de manager. De instelling heeft geen beleid. In de kleine kamer die Annelie in haar eentje heeft is het niet zomaar plaats voor een breder bed. Vanaf het moment dat deze wens duidelijk werd is er binnen de afdeling wat onrust ontstaan.

Andere cliƫnten van de afdeling hadden al te kennen gegeven moeite te hebben met de uitingen van tederheid en aanhankelijkheid van beide vrouwen aan elkaar in de huiskamer: het hand in hand zitten, het strelen en het omarmen. Op het moment dat beiden op Annelies' kamer verblijven wordt er stiekem maar ook openlijk gesproken over 'wat die twee potten met elkaar uitspoken' en sommigen van het personeel doen daar aan mee. Zij nemen er in ieder geval geen afstand van.

Een van de verzorgenden die liet merken dat zij niet gediend was van deze manier van spreken, werd door een aanwezig familielid hardop terechtgewezen met opmerkingen als: 'je gaat me toch niet vertellen dat iemand die mijn vader verzorgt zelf ook zo in elkaar zit als die twee?'