Willem van Oranje. 1533-1584.
Als het goed is zou je die naam toch moeten kennen. Hij was een edelman, en werd de grondlegger van de Nederlandse staat.
Vanaf 1555 had hij hoge functies: militair opperbevelhebber, stadhouder van Holland, Utrecht en Zeeland. Zijn relatie met Filips II verslechterde wanneer hij woordvoerder werd van de protestantse edelen. Hij wilde ook dat de protestanten niet vervolgd werden en dat ambtenaren hun banen niet verloren aan Spaanse ambtenaren.
Na de Beeldenstorm vlucht Willem naar Slot Dillenburg. Van hieruit probeert hij in 1568 een aantal militaire aanvallen uit te voeren om de Spaanse soldaten van Alva (opvolger van Margaretha van Parma) terug te sturen. Pas vanaf 1572 waren deze aanvallen succesvoller. Toen hielpen de Watergeuzen mee met Willem van Oranje. Uiteindelijk sloten Holland en Zeeland zelfs een overeenkomst met andere gewesten (de Pacificatie van Gent).
Filips II was hier totaal niet blij mee. Hij zette in 1580 een prijs op het hoofd van Willem van Oranje. Op 10 juli 1584 schoot de katholiek Balthasar Gerards Willem dood.