In de binnenvaart maar ook wel in de zeevaart, wordt staaldraad nog wel eens gebruikt als tros.
Het voordeel is dat het sterk is bij mindere dikte.
Nadelen heeft het ook.
Men moet het heel netjes behandelen.
Een z.g. "kink" is funest voor elk touwwerk, maar bij staaldraad wordt het gevaarlijk.
Wanneer een staaldraad op onjuiste wijze van de drum gehaald wordt of op onjuiste wijze (tegen de draad in, Linksom) wordt opgeslagen komt er een "loop" in de draad.
Wanneer we die strak trekken door er kracht op te zetten trekt men een kink in de draad.
In eerste instantie is zo'n kink nog wel recht te trekken. Maar er blijft altijd een knik in het staal zitten.
Op die knik is het staal zwakker en slijt het sneller.
Wanneer er een draadje doorgesleten is springt het omhoog en vormt een zogenaamde 'vleeshaak'.
Vleeshaken in het oog van een strop.
Vleeshaken kunnen op meerdere manieren ontstaan maar zijn (bijna) altijd het gevolg van slijtage en/of verkeerde behandeling.
Zo'n vleeshaak veroorzaakt een z.g. 'ruptuurwond'.
Dat zijn wonden waar ze op de eerste hulp een hele kluif aan hebben om ze te hechten.
En omdat ze ontstaan door vuil materiaal gaan ze bijna standaard ontsteken.
Voorkomen dus!
De veel gehoorde kreet dat handschoenen het in dit geval nog erger maken (vleeshaak blijft in handschoen zitten en rukt je hand eraf) is onzin.
Ten eerste is de handschoen veel zwakker dan het staaldraadje en ten tweede is jouw hand veel te sterk en te groot om er door een staaldraadje die aan een handschoen zit afgerukt te worden.
Daar is echt wel wat meer voor nodig.
Bij werken met staaldraad: ALTIJD handschoenen aan.