Wat is ondervoeding? De feiten.
De definitie van ondervoeding luidt 'Ondervoeding kan worden beschouwd als een voedingstoestand waarbij sprake is van een tekort of disbalans van energie, eiwit en/of andere nutriënten (voedingsstoffen), die leidt tot meetbare nadelige effecten op de lichaamsomvang en lichaamssamenstelling, op het functioneren en op klinische resultaten' (zorgvoorbeter.nl).
Duidelijker gezegd: ondervoeding is een situatie waarbij iemand te weinig voedsel of voedsel van een slechte kwaliteit binnen krijgt. Er is voldoende energie toevoer waardoor iemand afvalt. Ondervoede mensen herstellen slechter van ziekte of een operatie. Kenmerken van ondervoede patiënten zijn verlies van lichaamsgewicht en spiermassa, daling van de weerstand, verhoogde kans op complicaties, zoals infecties en decubitus en een vertraagde wondgenezing. Deze situatie kan tot een negatieve gezondheidsspiraal leiden. Dit veroorzaakt een langere opnameduur, verhoogd medicijngebruik, toename van de zorgcomplexiteit en afname van de kwaliteit van leven (stuurgroepondervoeding.nl).
Ondervoeding bij ziekte is een erkend zorgprobleem. In het ziekenhuis zijn 15 tot 25% van de patienten ondervoed. In het verpleeghuis is dat 10 tot 15% en in de thuiszorg is 15 tot 30% van de patiënten ondervoed is. Risicogroepen zijn ouderen, chronisch zieken en patiënten rond een operatie. Ondervoede patiënten herstellen minder snel van een ziekte of operatie en hebben meer complicaties(stuurgroepondervoeding.nl).
Norm voor ondervoeding
Hoewel er soms nog discussie is over wat ondervoeding precies is. Het is een complex proces en verschillende factoren spelen een rol. Bijvoorbeeld leeftijd of het ziekteproces. Dat kan uitmaken hoeveel of hoe snel iemand afvalt. Internationaal gezien, worden de volgende regels het meest gebruikt:
nieuwsfeit over ondervoeding in België
presentatie over ondervoeding in Nederland