Scheikundig ingenieur

Scheikundig ingenieur

Een 30-jarige scheikundig ingenieur zit vijf jaar zonder werk, en heeft al ettelijke malen – tevergeefs – gesolliciteerd naar allerlei vacatures. Hij lijdt in toenemende mate onder wat hij zelf ziet als een uitzichtloze situatie. Zijn hobby’s kunnen hem niet meer boeien en bovendien begint zijn gezondheid te verslechteren. Zijn vrienden – waaronder er enkelen zijn die ondanks hun werkeloosheid wel veel plezier hebben – kunnen hem ook niet meer oppeppen.

Werkzaam als vrijwilliger bij de Vereniging tot behoud van de Waddenzee (waar hij onderzoek verricht naar watervervuiling), komt hij regelmatig in contact met chemici uit het bedrijfsleven. Enkelen kent hij nog uit zijn studententijd. Op een gegeven moment maakt een van deze mensen hem attent op een schitterende vacature bij een Amerikaans chemisch concern. De betreffende persoon is projectleider van het chemisch lab van dit bedrijf en heeft een beslissende stem  in het aanname beleid. De vacature betreft een onderzoek naar een kunststof die verwerkt moet worden in bouwmaterialen voor gevechtsvliegtuigen. Omdat het project wordt opgezet in samenwerking met de Technische Hogeschool is er de mogelijkheid om te promoveren op het onderzoek.

De ingenieur is razend enthousiast. Van een vriendin, die ook vrijwilligster is bij de Vereniging tot behoud van de Waddenzee, hoort hij echter dat het inmiddels is komen vast te staan dat het betrokken bedrijf chemische afvalstoffen produceert welke niet af te breken zijn en door mens en dier onvermijdelijk worden opgenomen. Eenmaal in het lichaam blijven de stoffen permanent aanwezig, alwaar ze een kankerverwekkende werking hebben.

Zou hij moeten solliciteren of niet? 

Gebruik hiervoor het onderstaande stappenplan:

Probeer daarna tot een oplossing van het dilemma te komen door te besluiten wat het zwaarst moet wegen. Geef daarbij aan welke argumenten voor jou de doorslag geven. Werk je opdracht in je schrift uit.