De eilandjes van Langerhans zijn groepjes cellen die tussen de cellen van de alvleesklier liggen, zie afbeelding 1. De eilandjes van Langerhans produceren de hormonen insuline en glucagon. Deze hormen zorgen ervoor dat het glucosegehalte, ook wel bloedsuikerspiegel genoemd, van het bloed rond een bepaald gemiddelde van 0,1% blijft. Uit ons voedsel halen we koolhydraten. Deze koolhydraten worden door het verteringsstelsel omgezet in glucose, de brandstof voor je cellen. Dit glucose wordt vanuit de darmen in je bloed opgenomen. Teveel glucose in je bloed is niet goed voor je, te weinig al helemaal niet en is zelfs erg gevaarlijk. Om te voorkomen dat je jezelf vergiftigt met glucose wordt je bloedsuikerspiegel goed geregeld. Als het glucosegehalt na een maaltijd stijgt zullen de eilandjes van Langerhans reageren door veel insuline aan te maken. Onder invloed van dit hormoon wordt in de lever en spieren glucose omgezet in glycogeen. Hierdoor daalt het glucosegehalte. Glycogeen is een reservestof die wordt opgeslagen in de lever en je spieren. Bij fysieke inspanning wordt er meer glucose verbruikt. Hierdoor daalt de bloedsuikerspiegel tot onder de 0,1%, hierop reageren de eilandjes van Langerhans door het hormoon glucagon aan te maken. Onder invloed van dit hormoon wordt glycogeen omgezet in glucose en stijgt het glucosegehalte van het bloed weer, zie afbeelding 2. Dit proces gaat heel de dag door.
Bij gezonde mensen gaat dit helemaal vanzelf en geeft dit zelden problemen, bij mensen met suikerziekte, diabetes, gaat dit niet vanzelf. Mensen met diabetes maken in hun eilandjes van Langerhans te weinig of geen insulina aan. Het gevolg hiervan is dat het glucosegehalte van het bloed te hoog wordt. Dit is slecht voor je lichaam. Mensen met diabetes zullen zelf insuline moeten injecteren op basis van wat ze hebben gegeten. Vroeger moesten de patiƫnten zelf berekenen hoeveel insuline ze moesten spuiten, tegenwoordig hebben steeds meer diabetespatiƫnten een insulinepomp met sensor die dat zelf meer afregelt.