Traditionele indeling
In de eerste onderzoeken naar begeleidingsstijlen kwamen 3 stijlen naar voren. Deze 3 stijlen worden ook wel traditionele indeling genoemd.
Bij autocratisch begeleiden bepaalt de begeleider het plan en er is weinig aandacht voor initiatief vanuit de cliënt.
Bij democratisch begeleiden staat de mens centraal en er is meer aandacht voor motivatie en welbevinden.
Laissez-faire is een vrije vertaling van `zoek het zelf maar uit`.
Indeling Ohio State University
De indeling Ohio State University kwam na de traditionele indeling.
Instrumenteel begeleiden, ondersteunend begeleiden en participerend begeleiden zijn termen die voorkomen in deze begeleidingsstijl. Het is vergelijkbaar met de traditionele indeling.
Instrumenteel lijkt op autocratisch begeleiden
Ondersteunend lijkt op democratisch begeleiden
Participerend lijkt op laissez-faire begeleiden
Het model van Hersey en Blanchard
Dit model wordt ook wel situatiegericht begeleiden genoemd.
M1 Ongemotiveerde en onbekwame cliënten hebben een begeleider nodig die veel aandacht heeft voor de taak door sturen en controle en weinig voor sociaal- emotioneel gedrag omdat dit als `soft` bestempeld kan worden.
M2 Onbekwaam en wel gemotiveerde cliënten hebben van beide veel nodig maar de nadruk ligt op tweezijdige communicatie, oftewel veel overleggen.
M3 Bekwame en ongemotiveerde cliënten hebben minder sturing nodig op de taak en meer op het sociaal-emotionele gedrag om motivatie te doen vergroten.
M4 Bekwame en gemotiveerde cliënten kunnen zelfstandig aan het werk en hierbij laat je dan ook de begeleiding op een laag pitje. Er zijn echter wel grenzen.
Coaching
Tegenwoordig hoor je veel dingen over coaching. Het is een mix van de beste dingen uit de genoemde stijlen. het is een situationele benadering in combinatie met aandacht voor taken en de mens. Je ondersteunt en stimuleert cliënten in hun persoonlijke leven.
Je helpt de cliënt nieuwe vaardigheden aan te leren, uitdagende doelen te vinden en in kaart brengen van de weg naar doel toe.