Laten we eens gaan kijken wat de theoretische potentie van kunstmatige fotosynthese is. Laten we hiervoor drie verschillende eindproducten met elkaar vergelijken. Waterstof, mierenzuur en methaan. In onderstaande tabel zijn de halfreacties weergegeven aan de productiekant. De halfreactie voor het splitsen van water, waarmee de elektronen en protonen worden verkregen zijn voor alle drie identiek.
Een maat voor het aantal fotonen dat het aardoppervlak bereikt is de mol. We rekenen hier met de mol net zoals we dat voor chemische reacties doen. 1 mol fotonen bestaat hier uit 6,022 x 1023 deeltjes, net zoals 1 mol van elke andere stof uit 6,022 x 1023 deeltjes bestaat.
Gemiddeld bereiken er 10 tot 120 mol fotonen per vierkante meter per dag het aardoppervlakte. Dit is verschillend van de locatie waar je je bevindt, van het seizoen en van het weer. In Nederland is dit ongeveer 40 mol per vierkante meter per dag.
Dit is vergelijkbaar met het oppervlak van de gemeente Rotterdam. De panelen die de brandstoffen produceren hoeven natuurlijk niet in een weiland te staan, maar kunnen op daken van bestaande bebouwing worden geplaatst. Zo kun je bijvoorbeeld waterstof voor je eigen auto produceren op het dak van je garage.