TCB chip en electronica

We hebben daarmee helaas niet het door ons beoogde resultaat behaald. We hebben de beads gecontroleerd langs de elektroden laten gaan maar we bleken er niet toe in staat om uit de meetresultateneen corresponderend verschijnsel te vinden. 
We hebben meerdere instellingen van de software gebruikt en ook hogere en lagere concentraties met beads.
 
We hebben wel een verschil weten waar te nemen tussen een 0.3M KCl oplossing met beads, demiwater en lucht. Tevens hebben we geconstateerd dat het aarden van de chiphouder leidde tot een factor 10 ruisreductie; we weten alleen niet zeker of we daarmee ook het signaal zouden hebben gereduceerd.
 
Voor de beeldvorming staan hieronder twee blauwe linkjes. Het ene is een filmpje wat gemaakt is met de microscoopen waarin de deeltjes langskomen, het andere is een filmpje wat indicatief is voor de manier waarop we dit hebben aangepakt.
 

 

Aan deze aanpak dient wel te worden toegevoegd dat we de tijdstippen waarop de deeltjes passeerden hebben genoteerd en later in matlab de meetresultaten hebben geanalyseerd, ook dat leverde geen uitsluitsel op.
 
Als het goed is heeft Lucas wel de meetresultaten, mocht iemand die willen zien. 
 

Filmpje experiment
Beads zijn goed zichtbaar

 

Ik heb sinds vandaag het tellen van beads in de E-chip aan de praat en er is onderhand een handleiding voor te vinden in de Dropbox map met handleidingen. Deze is nog niet klaar, maar in principe zou deze wel genoeg moeten zijn om de proef uit te voeren. Hiervoor zal er wel een kabel met krokodil connectoren nodig zijn om de ruis te onderdrukken en daadwerkelijk te kunnen meten.

Verder is het misschien handig op den duur de chips (of de plastic houders) te nummeren zodat mensen kunnen opschrijven wat hun bevindingen waren per chip. Er zijn er namelijk nogal wat die met vezels wat verstopt zitten en daar kom je liever achter voordat je probeert de boel aan de praat te krijgen. Dus als dit soort dingen in een soort van logboek bijgehouden kunnen worden lijkt dat me een nuttige toevoeging.

Met het kunnen sorteren in de chip ben ik nog bezig en ik weet niet geheel zeker of ik dat op tijd aan de praat krijg.
 
En niet te vergeten een soort van klem om de chiphouder vast te zetten op de microscoop als gebruik van de microscoop gewenst is. Scheelt een boel prutsen.
 
Het nadeel aan een demo is trouwens dat er op het moment nog een deels onbepaalde wachttijd in zit, omdat de pompen in de LOC koffer te snel gaan moet er gewoon (veel) druk gezet worden op een spuit met beads en dan is het maar afwachten wanneer ze traag genoeg voorbij beginnen te komen om te zien/meten. Dat duurt een aantal minuten, maar op het moment heb ik nog geen exacte indicatie van het aantal minuten. (Daarvoor heb ik de proef (nog) niet vaak genoeg herhaald.)
 
Verder is het zo dat bij het in gebruik nemen van de proef er nog wat zaken bij moeten komen, vermoed ik zo.

-De microscoop geeft ruis, dus er moet een krokodillenbek kabeltje bij om de mantel/aarde van de aanstuurprobe met het metaal van de microscoop te verbinden tegen de ruis.
-Verder zou er nog een echte klem bij moeten om de chiphouder vast te zetten op de microscoop aangezien de aansluitkabels en slangetjes anders voorkomen dat hij netjes vlak op zijn plek blijft liggen.
-Daarnaast kan het nuttig zijn om een ander protocol te bedenken voor het schoonmaken van de chips. Redelijk wat van de kanalen die gebruikt worden voor het scheiden, zit iets van troep (vaak vezelachtig) in bij de plitsing. Ik krijg het er niet uitgespoeld met water, ethanol of aceton. Ook heb ik een ultrasoonbad geprobeerd, maar dat loste voor die vezels natuurlijk niet zo heel veel op.

Verder is het bij het sorteren zo dat die proef niet optimaal werkt, omdat de elektroden oplossen bij spanningen waar bij je ook echt iets ziet gebeuren.
 
Wat betreft de aarding is het een beetje afhankelijk van het apparaat waar die aan komt te zitten, maar het mooiste zou zijn als zowel de behuizing van het meetapparaat als de microscoop een stekkercontact krijgen waar dan een aardkabeltje in gestoken kan worden. Iets minder chique zou je tussen de meetprobes en het apparaat een verloopje kunnen steken waar dan ook een aardcontact heeft (kabel of echt stekkercontact) dat dan op een of andere manier verbonden moet worden met de microscoop. Alleen zou dit in theorie signaalverlies moeten geven. Ook al verwacht ik niet dat dat significant veel is met deze metingen.

Echte cellen heb ik verder nog niet getest, maar het is daarvoor ook relevant wat de "achtergrondvloeistof" is. Hoe groter het contrast in geleidbaarheid tussen de vloeistof en het de sturen object, hoe sterker het effect.
 

Proefhandleiding TCB chip

Beta Steunpunt Oost
Website van Beta Steunpunt Oost - de samenwerking van Saxion, Universiteit Twente en Windesheim met scholen voor VO in Oost Nederland

t3 Vlaanderen