Inleiding

Ik klaag niet gauw, maar nu doe ik het toch!

In Nederland wordt heel wat afgeklaagd in de media. Vooral op internetforums vind je de meest verschrikkelijke aanklachten tegen de overheid, de politici, de media...
Ook op tv kun je regelmatig van klagende mensen genieten. Ken je het programma De Rijdende Rechter?

Soms is er sprake van een AANklacht. Journalisten vragen aandacht voor zaken die echt niet kunnen, zoals dierenmishandeling of overlast op straat door geweld. Zo'n aanklacht krijgt soms de vorm van een kort stukje waarin de schrijver duidelijk zijn mening geeft: een cursiefje.

Het verhaal van Theo Klepzanik hieronder is hiervan een mooi voorbeeld.

Verhaal van Theo Klepzanik
Zoals elk jaar, was ook nu de intocht van Sint Nicolaas een hoogtepunt voor de jonge kinderen in Nederland. Ze hadden er zolang naar uitgekeken en nu kwam hij er eindelijk echt aan! Natuurlijk was er weer een Sinterklaasjournaal waarin de komst van de kindervriend weer prachtig werd aangekondigd met allerlei verwikkelingen. Toch heb ik serieuze bezwaren tegen de manier waarop dit feest werd ingeluid. Hieronder leg ik uit waarom.
Om te beginnen: de drukte. Waarom kan niemand die kinderen een beetje rustig houden daar op die kade? Snappen die ouders niet dat ze hun grut moeten opvoeden? De kinderen moeten leren dat Sint een hoogbejaard iemand is, die niet tegen dat geschreeuw kan. Er moet een plechtige rust heersen als zo’n hoge heilige ons een bezoek brengt. Kindergezang is prima, maar dan: zachtjes, rustig en netjes op toon. GEEN GEGIL! Maar ook sommige volwassenen op de kade verdienen een ernstig standje.

Tegen alle fatsoensregels in, wordt Sint ook door volwassenen ontvangen met een ongelooflijke herrie van toeterende blaasorkesten en geluidswagens, maar vooral van allerlei hoge lieden, die hun kans schoon zien om ook eens in de belangstelling te komen. Sinterklaas is nauwelijks te verstaan, maar de burgemeester brult overal bovenuit om te laten horen hoe geweldig belangrijk hij wel is. Dat is onbehoorlijk.  Alleen de Sint zou het woord moeten voeren.  Voor hem zijn we tenslotte gekomen.
Ten slotte maak ik ernstig bezwaar tegen de aanwezigheid van politie tijdens de ontvangst. De politie kent haar plaats tegenwoordig niet meer. Is het niet vanzelfsprekend dat de macht op het aankomstplein wordt overgenomen door de Zwarte Pieten? Zij zijn immers de enige officiële knechten van Sint? Zij zijn ook prima in staat om door hun vermakelijke streken de jeugd rustig te houden, iets dat politie, leraren enz. nu eenmaal nooit voor elkaar krijgen. En anders hebben ze niet voor niets een roe.
Kortom: bespaar ons de herrie. Een rustige plechtigheid, alle macht aan de Sint en zijn Pieten, en burgemeesters, politie en andere rustverstoorders: in de zak!