Wetenschapper in deze video Dr. William Shear, bioloog: "De overgang van het leven van de zee naar het land was misschien wel net zo'n evolutionaire uitdaging als de genese. Welke vormen van leven waren in staat om een dergelijke drastische verandering van levensstijl te maken?"
Bill Shear, bioloog: Hoe geleedpotigen de zee verlieten 06:38
Video: Bill Shear onderzoekt hoe geleedpotigen de overgang maakten naar het leven op het land door te kijken naar microfossielen samen met fossiele planten bewaard zijn. Hij haalt kleine fossielen uit gesteente waarin ze zijn ingebed door deze op te lossen. Hij zet vervolgens de fragmenten als een legpuzzel in elkaar en vindt zo uit dat een spin een van de eersten was die het land opging. Verder onderzoek toonde aan dat veel verschillende groepen van geleedpotigen het land opkwamen rond dezelfde tijd. Shear beschrijft vervolgens het ecosysteem van het Devoon, toen deze 'invasie' plaatsvond.
---
Bill Shear, een bioloog aan het Hampden-Sydney College in Virginia, heeft altijd al een grote interesse gehad in de evolutie van insecten en spinnen. Hij en zijn collega's hebben geholpen om een aantal van de allereerste piepkleine terrestrische geleedpotigen, verscholen tussen primitieve landplantfossielen, te onthullen. Om een duidelijker beeld te krijgen van deze fossielen, gebruikt Shear waterstoffluoride (fluorwaterstofzuur) om het omringende gesteente op te lossen en de organische fragmenten van zowel de versteende planten als kleine dieren bloot te leggen.
Nadat de microfossielen uit de rots waren gehaald, reconstrueerde Shear nauwgezet de blootgestelde fragmenten en onthulde een hele collectie van geleedpotigen, waaronder één vergelijkbaar met een moderne spin. "Ik kan me herinneren dat ik enkele van de echt opvallende fossielen voor de eerste keer zag," herinnert hij zich. "Ik kreeg een gevoel van opwinding dat waarschijnlijk zeer vergelijkbaar is met de grote touchdown op een 'homecoming game' scoren. Je voelt je net op de top van de berg en het maakt het de moeite waard van al het vervelende zoeken en werk dat er naar leidt." Shear's werk is in overeenstemming met wat andere wetenschappers hebben ontdekt - geleedpotigen trokken niet van zee naar land in één invasie. In plaats daarvan kwamen veel verschillende groepen onafhankelijk van elkeer op het land.
Over Bill Shear's carrière
William A. Shear, Ph.D., is een bioloog en de Trinkle Distinguished Professor of Biology op het Hampden-Sydney College in het centrum van Virginia. Hij behaalde zijn Ph.D. in entomologie aan de Harvard University in 1991. Shear's expertisegebieden zijn entomologie, ongewervelde zoölogie, de evolutietheorie en de geschiedenis van de aarde en het leven. Hij heeft vele publicaties over nieuwe soorten duizendpoten en hooiwagens uit de hele wereld gepubliceer
Shear is lid van de American Arachnological Society, de Cambridge Entomological Club en de Paleontological Society en andere betrekkingen. Hij is een Research Associate bij het Virginia Museum of Natural History en het American Museum of Natural History. Shear is auteur van vele wetenschappelijke verslagen en artikelen, alsmede het boek 'Spinnen: Webs, Behavior and Evolution'.
Carrière vraag en antwoord
- Hoe heeft u uw huidige beroep gekozen?
Ik werd 'opgevoed in het bos' in de bergen van Pennsylvania en mijn vroegste interesse was in de planten om me heen. Mijn grootmoeder, die plantkunde had gestudeerd, leerde me alle namen en leende me haar oude plantkunde boeken van rond het begin van de (20e) eeuw.
Op de universiteit (College of Wooster, OH) wilde ik eerst mijn major in Engels literatuur doen, daarna overwoog ik Speech/Theatre voordat ik terugkeerde naar de biologie. Ik had erg veel geluk dat ik onder de invloed van Andy Weaver kwam, samen met een hechte groep van studenten die elkaars interesse in biologie versterkte. Andy is een fantastische leraar en mentor die zichzelf expert heeft gemaakt in verschillende geleedpotige groepen (spinnen, duizendpoten, roeipootkreeftjes, watermijten), grotendeels door zelfstudie. Zijn enthousiasme was overdraagbare en een goed percentage van ons groepje werd professionele biologen. Andy versterkte ook mijn verlangen om te doceren, maar ook om onderzoek te doen.
Later, aan de masteropleiding aan Harvard, zorgde Herb Levi voor aanvullende vriendelijke begeleiding. Herb is een heerlijke gulle man, die toevallig ook meer heeft gedaan om de studie van spinnen vooruit te helpen dan bijna iedereen uit de vorige eeuw. Maar hij liet me een proefschrift schrijven over miljoenpoten!
Eindelijk, ongeveer 20 jaar geleden, ontmoette ik Ian Rolfe, die toentertijd conservator van het Royal Museum of Scotland was. Ian draaide me in de richting van fossielen, zorgde ervoor dat ik de juiste mensen ontmoette, waaronder Paul Selden, waar ik vaak mee samengewerkt heb, en in het algemeen promootte hij mijn carrière als paleontoloog.
Nu ben ik altijd op zoek naar manieren om iets terug te doen door het helpen van studenten en nieuwe paleontologen om spannende projecten te vinden. Hoewel onze universiteit geen masterprogramma kent, heeft dit me de kans gegeven om te communiceren met een aantal echt briljante jonge professionals.
- Wat zou u studenten aanraden die een soortgelijke carrière nastreven?
Allereerst zou ik sterk wijzen op het feit dat ze op zoek moeten gaan naar een kleine, private universiteit voor Vrije Kunsten met een goede afdeling Biologie. De individuele aandacht die ze krijgen zal hen van een enorme voorsprong voorzien. De meeste kleine universiteiten sturen studenten ook zo snel mogelijk het onderzoek in. Mijn vrienden en ik hadden een groot voordeel op de universiteit doordat we we al, wat in die tijd Masters-niveau onderzoeksprojecten waren, al gedaan hadden.
Ten tweede, zorg ervoor dat je altijd je eigen enthousiasme volgt - ga niet werken aan een een probleem omdat het 'hot' is als het je interesse niet heeft of je niet prikkelt. Je zult alles het beste doen als dat wat je onderzoekt je ook aanspreekt.
Ten derde, blijf zo breed als je kunt in je opleiding zo lang als je kunt; als je vroege specialisatie vermijdt zul je beter gepositioneerd zijn om te profiteren van kansen als deze zich voordoen.
- Wat vind u het mooiste aan uw beroep?
Op het gebied van onderzoek vind ik het mooiste het aspect van ontdekken dat de zoektocht naar nieuwe soorten, nieuwe fossielen en nieuwe evolutionaire koppelingen met zich meebrengt. Na meer dan 35 jaar en meer dan 200 nieuwe soorten is het telkens net als de eerste keer! In het onderwijs vind ik het leuk om studenten te introduceren in Biologie - het doceren van onze eerste cursus voor eerstejaars studenten. Ik vind grote voldoening als ik de wondere wereld van het leven opnieuw door hun ogen zie en hen kan helpen om hun waarnemingen te begrijpen.
- Welke websites en bronnen zou u aanbevelen voor kijkers die geïnteresseerd zijn in uw werk, dat werd vertoond in de Shape of Life-serie?
Vanwege mijn onhandige webbrowser is het moeilijk om urls te kopiëren in een bericht. We hebben zo'n efficiënte zoekmachines die vandaag de dag beschikbaar zijn, dat de leerlingen een schat aan sites kunnen vinden gewoon door te zoeken op de namen van de soorten dieren die hen interesseren. Dus ik sla deze vraag over.