In de vorige paragraaf is al heel kort gesproken over privacygevoelige gegevens. In deze paragraaf gaan we verder in op een aantal specifieke problemen rond privacy, anonimiteit en internet.
Privacy: wie is aansprakelijk als het mis gaat?
Lees eerst:
http://www.iusmentis.com/aansprakelijkheid/providers/
en concentreer je daarbij vooral op de verschillen in aansprakelijkheid tussen een access provider en een hosting provider. Bekijk vervolgens de twee onderstaande cases.
Casus I: Smaad
Een handelaar werd op een door Lycos gehoste website beschuldigd van oplichting. De man had een goed lopende internetwinkel, maar door het onjuiste bericht liep hij inkomsten mis en was zijn goede naam langdurig geschaad.
Casus II: Star Wars Kid
In 2002 bedacht een Canadese jongen X dat het wel aardig zou zijn om zichzelf te filmen als Darth Maul uit Star Wars. In 2003 plaatsten vrienden het filmpje op een voorloper van Youtube waarna het razendsnel werd verspreid en uitgroeide tot een van de meest bekeken filmpjes ooit; een schatting uit 2006 gaat uit van 900 miljoen keer. Het leven van deze jongen veranderde drastisch; zijn identiteit werd bekend, de pers achtervolgde hem en uiteindelijk heeft hij zijn naam moeten veranderen. Het filmpje staat nog steeds online.
http://www.youtube.com/watch?v=HPPj6viIBmU
Maak opdrachten 3-1 en 3-2.
Anonimiteit: wie weet wat?
Als het goed is, is in de vorige paragraaf duidelijk geworden dat providers verplicht kunnen worden om de gegevens van hun klanten aan derden te geven. Providers kunnen aan deze gegevens komen doordat de unieke IP-adressen van een computer zijn gekoppeld aan postadres; de rekening van je internetabonnement moet immers ergens naartoe worden gestuurd!
Het verstrekken van persoonlijke gegevens gebeurt ook op grotere schaal dan relatief kleine aanklachten van smaad zoals in de eerste case. Zo is het mogelijk dat een overheid achter de identiteit van bloggers kan komen die zich kritisch uiten over het politieke beleid. Dit wil met name nog wel eens gebeuren in landen met een beperkte vrijheid van meningsuiting. Het is afhankelijk van de provider en de lokale wetgeving hoe er met de anonimiteit van internetgebruikers wordt omgegaan.
Een andere grote verzamelaar van persoonlijke gegevens zijn de zoekmachines. Om je het zoeken gemakkelijker te maken, wordt iedere zoekterm die je intypt, opgeslagen. Bij sommige zoekmachines kun je dat ook zien; je eerdere zoektermen verschijnen in een keuzemenuutje onder de zoekbalk. Dat is natuurlijk handig, maar wie minder goede bedoelingen heeft, zou kunnen nagaan waar jij allemaal naar hebt gezocht de laatste maanden. Vooralsnog lijkt het erop dat de bedrijven achter de zoekmachines deze gegevens niet aan derden geven. Toch zijn sommige mensen ongerust over deze situatie; de gegevens zijn er immers, en dat maakt de verleiding groot om ze toch te gebruiken...
Iemand die zich daar bijvoorbeeld zorgen over maakt is Rop Gongrijp. In onderstaand filmpje vertelt hij kort iets over de voor- en nadelen van centrale opslag van persoonlijke gegevens.
Bekijk het filmpje en beantwoord dan de vragen.
http://www.youtube.com/watch?v=7dWUrmQrCSE
Hacker Gongrijp over privacy en dataopslag.
Maak opdracht 3-3.
Wie om wat voor reden dan ook zo anoniem mogelijk gebruik willen maken van internet, kan zich aansluiten op een anoniem netwerk. Bekijk eerst de volgende pagina's over Tor, een netwerk voor anonieme communicatie op internet:
Maak opdracht 3-4.
Privacy en anonimiteit: ook eigen verantwoordelijkheid
Wie informatie over zichzelf op internet zet, of foto's, berichtjes en filmpjes plaatst, moet er rekening mee houden dat dit materiaal heel moeilijk weer te verwijderen is. Als je een foto van je Hyves verwijdert, kan deze toch op een onverwachte plek weer opduiken. Denk dus heel goed na voor je iets op het internet zet.