Apolaire stoffen
Bij moleculen zonder dipoolmoment is de zwakke London-VanderWaalskracht de enige onderlinge bindingskracht die optreedt. Daardoor zijn de smelt- en kookpunten van apolaire stoffen extreem laag. Veel stoffen zijn bij kamertemperatuur vloeistoffen of gassen. Hoe groter de molecuulmassa van een stof, des te sterker is de London-VanderWaalskracht. Als gevolg hiervan zijn bijvoorbeeld H2, F2 en Cl2 bij kamertemperatuur gassen, is Br2 een vloeistof en is I2 een vaste stof.
Halogeen
|
Smeltpunt (K)
|
Kookpunt (K)
|
F2
|
53,5
|
85,0
|
Cl2
|
172,2
|
238,6
|
Br2
|
265,9
|
331,9
|
I2
|
386,7
|
457,5
|
Het effect van de vorm van moleculen komt bijvoorbeeld tot uiting in de kookpunten van koolwaterstoffen met dezelfde molecuulformule, maar met verschillende structuur.
In de tabel staan de kookpunten van de drie isomeren van pentaan, C5H12. Het meest bolvormige molecuul is de stof met het laagste kookpunt. Zie ook 'London-VanderWaalskracht' in de paragraaf 'Intermoleculaire krachten'.
Isomeer
|
Kookpunt (K)
|
n-pentaan
|
309
|
2-methylbutaan
|
301
|
2,2-dimethylpropaan
|
283
|