Hieronder een korte uitleg van de ziektes waartegen honden en katten worden inge-ent.
Hond:
De meeste van deze symptomen lijken wellicht vrij onschuldig omdat ze lijken op een griepvirus. Dat maakt het juist zo gevaarlijk. Hondenziekte is namelijk een van de gevaarlijkste ziekten voor honden. Na de eerste symptomen wordt de hond plotseling heel ziek. Zodra het virus het zenuwstelsel heeft aangetast, is het meestal te laat voor de hond. De helft van het aantal honden dat de hondenziekte krijgt, haalt het niet.
Parvo is een virale ziekte die vooral de spijsvertering van de hond aantast. Honden die besmet zijn met Parvo hebben een hele geringe kans om het te overleven. Een hond hoeft alleen maar te snuffelen aan de uitwerpselen van een besmette hond en de ziekte heeft zich al verspreid. Het Parvo virus zorgt vervolgens voor darmontstekingen wat de drie volgende symptomen tot gevolg heeft:
Een virus vermeerdert zich altijd in cellen, waarbij het virus de cellen vervolgens vernietigt. Het Parvo virus heeft een voorkeur voor cellen die aan het delen zijn. Dat is voornamelijk in het maagdarm-bereik van je hond, maar bij jonge honden delen de cellen van de hartspier zich ook nog. Daarom zorgt het Parvo virus er bij jonge honden voor dat zij fatale hartproblemen krijgen. Tevens is geconstateerd dat de rassen Dobermanns en Rottweilers gevoeliger zijn voor besmetting met Parvo.
De moedermelk zorgt ervoor dat puppy’s afweerstoffen ontwikkelen tegen Parvo. Parvo wordt daarom tegenwoordig minder snel ontwikkeld. Inenten van de hond is daarnaast ook belangrijk om 100% zeker te zijn.
Parvo is een hardnekkig virus. Het kan tot een jaar blijven hangen in de omgeving. Daarnaast is Parvo niet te vernietigen met behulp van schoonmaakmiddelen of desinfectiemiddelen. Als een hond lang genoeg blijft leven na besmetting (5 dagen na besmetting zal je hond beginnen met het aanmaken van antistoffen tegen het Parvo virus), is herstel mogelijk. Je kunt het genezingsproces van je hond met medicijnen (anti-biotica) en infusen stimuleren. Vanwege de diarree droogt je hond namelijk flink uit. Als je hond uiteindelijk herstelt, zal hij een jarenlange immuniteit tegen Parvo hebben opgebouwd. Beter is het de ziekte te voorkomen door middel van enten omdat het bij de meeste honden zo’n verschrikkelijk naar verloop kent.
De ziekte van Weil (Leptospirose) is een bacteriële infectie die wordt overgebracht door urine van besmette honden en knaagdieren. De lever en de nieren van de hond worden door deze ziekte aangetast. Het risico voor de hond om de Ziekte van Weil op te lopen is vooral hoog in gebieden met veel water. Stilstaand en vervuild water, zoals besmet water in plassen, vijvers of sloten zijn mogelijke besmettingshaarden. Als je hond van dit water drinkt of er in zwemt, zal hij besmet raken met de Ziekte van Weil.
Symptomen Ziekte van Weil:
Let vooral op als je ziet dat je hond donkergele urine produceert of slijmvliezen die geel verkleuren. Dit is een sterke indicatie voor de Ziekte van Weil. De Ziekte van Weil is ook besmettelijk voor mensen.
Bij besmetting met de Ziekte van Weil zal de dierenarts de hond een antibioticakuur voorschrijven. Eveneens is het belangrijk dat de hond een infuus krijgt, om uitdroging en de aantasting van lever en nieren zoveel mogelijk tegen te gaan. Toch is het gevolg voor honden die besmet zijn (geraakt) met de Ziekte van Weil vaak een chronische leveraandoening of nierfalen. Ook voor deze ziekte geldt; voorkomen is beter dan genezen!
Leverziekte is erg besmettelijk en wordt veroorzaakt via het CAV-1 virus. Hepatitis Contagiosa Canis zijn de Latijnse woorden voor leverontsteking, besmettelijk en hond. Dit virus verspreidt zich voornamelijk via de urine van honden die besmet zijn met de leverziekte (H.C.C.). Leverziekte tast de lever van de hond aan. Vooral voor jonge honden is het een gevaarlijke ziekte. Bij een snel verloop van de ziekte kan de hond sterven zonder symptomen te vertonen. Bij een traag verloop van de ziekte is leverziekte te herkennen aan:
Zoals je merkt, zijn deze symptomen nogal vaag. Vooral de hoge koorts is een gevaarlijk aspect van deze ziekte. Die hoge koort kan ontstaan door de ontsteking van de lever, wat uiteindelijk tot de dood van de hond zal leiden. De hond kan vanzelf herstellen van de leverziekte. De dierenarts kan het genezingsproces van de hond ondersteunen door de hond aan het infuus te leggen en antibiotica voor te schrijven. Het hangt uiteindelijlk van de (weerstand van de) hond af of de hond beter wordt.
Kennelhoest dankt zijn naam aan de manier waarop de ziekte zich voornamelijk verspreidt: Vaak hebben honden een vermindere weerstand op plaatsen waar veel honden bij elkaar zijn (kennels) vanwege stress en het vele blaffen. Hierdoor zijn de honden vatbaarder voor kennelhoest. Kennelhoest wordt veroorzaakt door verschillende bacteriën en virussen. De belangrijste virussen zijn het:
De belangrijkste bacterie is: Bordetella bronchiseptica.
De ziekte is erg besmettelijk. Symptomen vooral tijdens de eerste dagen zijn:
De ziekte is te vergelijken met de menselijke griep. Inenten is dan belangrijk wanneer de hond in aanraking komt met andere honden. Denk daarbij aan het asiel of de hondenschool. Bij veel hondenpensions is het verplicht de hond in te enten tegen kennelhoest. Komt je hond niet of nauwelijks in aanraking met andere honden, dan is vaccinatie niet noodzakelijk. Vaak zorgt het cocktailvaccin ook al voor een degelijk weerstand. Mocht de hond toch besmet raken, dan is er alleen bij uitzondering kans op een ernstig verloop.
Het behandelen van kennelhoest is afhankelijk van de ernst van de besmetting. Een milde vorm van kennelhoest kan genezen worden met rust en een (kinder)hoestdrank. Bij een ernstiger verloop zal de dierenarts antibiotica voorschrijven.
Hondsdolheid (Rabies) is een acute virale infectie. Hondsdolheid wordt via speeksel van een besmet dier (denk aan bijten) overgebracht. Hondsdolheid is gevaarlijk voor ieder zoogdier, dus ook voor mensen.
De ziekte tast het centrale zenuwstelsel aan. Als de bijtwond zich dichter bij de hersenen bevindt, zullen de symptomen ook eerder merkbaar zijn. Toch kan het wel maanden duren voordat de eerste symptomen zich voordoen bij je hond.
Symptomen hondsdolheid:
Hondsdolheid is de laatste tijd in Nederland zelden nog bij een hond aangetroffen. Toch is het belangrijk om de hond hiertegen in te enten omdat het een hele agressieve ziekte is. Inenten van je hond is verplicht als je op reis gaat met je hond. In landen zoals Engeland en Scandinavië gelden namelijk strengere regels voor het meenemen van je hond. Je moet je hond tenminste 30 dagen voor vertek hebben ingeënt.
Als de uiterlijke kenmerken zoals overmoed, agressie of verlammingen zijn opgetreden is er geen behandeling meer mogelijk. Als het virus zich nog in de wond bevindt of nog bezig is met migratie is het wel mogelijk om hondsdolheid tegen te gaan. Ga dan direct met je hond naar de dierenarts! Hier krijgt je hond een antiserum toegediend. Ga je direct nadat jij of je huisdier gebeten zijn door een verdacht dier, dan kan zelfs een algemene inenting tegen hondsdolheid nog voldoen. Jij en/of je huisdier maken daardoor immers antistoffen aan.
Kat
Symptomen niesziekte:
Ook de luchtwegen en het maagdarmkanaal kunnen bij een zwaardere variant van de ziekte aangetast worden. Koorts en verminderde eetlust door zweren op de tong is ook een gevolg.
Besmetting gebeurt vooral door contact met andere besmette katten of materialen. Als een kat met de niesziekte niest, komen vochtige druppeltjes in de lucht terecht. Die besmette druppeltjes kunnen via luchtstromen lange afstanden afleggen. Als je je kat naar een kattenpension brengt, zullen de pensions in de meeste gevallen vereisen dat je kat tegen niesziekte is ingeënt.
Door middel van het inenten van je kat kun je niesziekte voorkomen. Als je kat al besmet is met de niesziekte, zul je moeten wachten met enten tot je kat weer beter is.
Als je kat de symptomen vertoond die bij niesziekte horen en je vermoed dat je kat besmet is, neem dan contact op met je dierenarts. Uitdroging kan tegen gegaan worden met behulp van een vochtinfuus. Tevens kan de kat vloeibaar voedsel krijgen om verdere verzwakking tegen te gaan. Tenslotte kan de dierenarts antibiotica voorschrijven om eventuele andere infecties te voorkomen.
Kattenziekte is een dodelijke, virale en zeer besmettelijke ziekte en veroorzaakt darmontstekingen. Het virus tast de witte bloedcellen aan die zorgen voor de afweer van uw kat. Hierdoor is de kat in geval van besmetting ook erg vatbaar voor andere infecties, zoals bijvoorbeeld longontsteking. Kattenziekte wordt via besmet braaksel of diarree overgebracht. Als de kat door een besmet gebied loopt en zich erna vervolgens gaat wassen bestaat de kans dat de kat besmet wordt. Het virus kan niet tegen zonlicht. Daarom komt de ziekte vooral voor in de herfst en in de winter. Vanwege de inentingen tegen de ziekte, komt de kattenziekte wel steeds minder vaak voor. Wilde katten en niet ingeënte katten zijn nog reservoirs (besmettingshaarden) voor de ziekte. Symptomen kattenziekte:
Voldoende moedermelk zorgt ervoor dat kittens afweerstoffen ontwikkelen tegen kattenziekte. In combinatie met het enten bescherm je je kat goed tegen de kattenziekte.
Voor kattenziekte bestaat geen behandeling. Wel kan het genezingsproces van je kat door de dierenarts ondersteund worden om uitdroging tegen te gaan. Zo zal je kat een vochtinfuus krijgen en worden anti-braakmiddelen toegediend. Ook kan je dierenarts antibiotica voorschrijven om andere infecties tegen te gaan.