Wetgeving archeologie

Verdrag van Malta

Omdat het Europese archeologische erfgoed in toenemende mate wordt bedreigd door natuurlijke processen, ondeskundig gebruik van het bodemarchief en door ontwikkelingen in de ruimtelijke ordening, hebben op 16 april 1992 een aantal Europese lidstaten het zog. Verdrag van Malta ondertekend.

De uitgangspunten van het Verdrag van Malta zijn:

Ratificatie
Door het verdrag van Malta te ondertekenen en te ratificeren heeft Nederland zich ertoe verplicht een aantal wettelijke en feitelijke voorzieningen te treffen, zoals:

Wet op de Archeologische Monumentenzorg (WAMZ)
Het verdrag, officieel het 'Europees Verdrag inzake de bescherming van het archeologisch erfgoed', werd in 1998 door een goedkeuringswet in Nederland bekrachtigd. In oktober 2003 is bij de Tweede Kamer een voorstel voor een Wet op de Archeologische Monumentenzorg (WAMZ), een wijziging van de Monumentenwet 1988, de Wet milieubeheer, Woningwet en Ontgrondingenwet, ingediend. Met dit wetsvoorstel worden de principes van Malta doorgevoerd in de Nederlandse wetgeving. Rijk, provincies, gemeenten en bedrijven krijgen door de nieuwe wetgeving te maken met nieuwe voorschriften. Het wetsvoorstel is op 4 april 2006 door de Tweede Kamer aangenomen en in december 2006 in de Eerste Kamer. Op 1 september 2007 is de WAMZ in werking getreden.

Gedetailleerde inhoudelijke informatie over wet- en regelgeving rond Malta en de implementatie in de Nederlandse wetgeving vindt u op de website van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.

Ruimte en milieu [Archeologie]