Het element fosfor komt in Pokon voor in de vorm van monowaterstoffosfaationen (HPO42-).
In een oplossing van Pokon komen ook fosfaationen, (PO43-) voor, ten gevolge van het evenwicht:
Bepaling van het fosforgehalte is dan ook mogelijk door de bekende gravimetrische fosfaatbepaling uit te voeren. Hierbij wordt aan een oplossing van pokon een oplossing van magnesiumchloride en ammoniumchloride toegevoegd en het gevormde neerslag (MgNH4P04), na verhitting, gewogen als magnesiumpyrofosfaat (Mg2P207).
Mg2+(aq) + NH4+(aq) + PO43- (aq) -> MgNH4P04 (s)
2MgNH4P04 (s) -> Mg2P207(s) + 2NH3(g) + 2H20(g)
Het is ook mogelijk het fosforgehalte titrimetrisch te bepalen, door het gevormde neerslag (MgNH4P04) weer op te lossen. De magnesiumionen worden dan door toevoegen van een overmaat EDTA (ethyleendiaminetetra-azijnzuur)-oplossing tot een complex (MgEDTA) gebonden.
Het resterende EDTA wordt dan getitreerd met een magnesiumsulfaatoplossing van bekende molariteit.
Reactievergelijking:
I Mg2P2O7 + 2H3O+(aq) -> 2 Mg2+(aq) + H2P2O7(aq)
Aan de oplossing van I wordt een overmaat EDTA toegevoegd, waardoor reactie II optreedt:
II Mg2+(aq) + EDTA2-(aq) -> MgEDTA(aq)
De overmaat EDTA wordt teruggetitreerd met een oplossing van magnesiumsulfaat:
III Mg2+(aq) + EDTA2-(aq)[overmaat] -> MgEDTA(aq)