"Toerisme kan bijdragen aan kwalitatieve en duurzame ontwikkeling als het gebaseerd is op de toewijding en deelname van de lokale bevolking en als de natuurlijke en culturele bronnen waar het toerisme op gebaseerd is, op de lange termijn behouden worden. De lokale bevolking moet betrokken zijn bij de ontwikkeling en uitvoering."
Notulen van een vergadering over cultuur, toerisme en ontwikkeling: Crucial Issues for the Twenty-first Century, pagina 7, Parijs, UNESCO, 26-27 juni 1996
Massatoerisme kan ernstige gevolgen hebben voor het behoud van culturele erfgoederen (beschadiging door het hoge aantal bezoekers) en natuurlijke erfgoederen (bijvoorbeeld het introduceren van vreemde plant- of diersoorten door toeristen, het bouwen van toeristenverblijven langs kwetsbare kustlijnen, vervuiling door toerisme). Elk erfgoed, en met name Werelderfgoederen, moet op een fatsoenlijke manier beheerd worden. Het is belangrijk dat jonge mensen nadenken over hun eventuele bijdragen aan het beheer van een erfgoed. Zij zijn immers de toekomstige beleidsvormers.
De Galapagos eilanden, een kwetsbaar natuurgebied (Flickr/alh1)
"We kunnen al deze erfgoederen bezoeken en waarderen omdat onze voorouders ze voor ons hebben behouden. Het is daarom onze taak om ze voor onze kinderen te behouden, zodat zij ze ook kunnen waarderen en zich kunnen laten inspireren."
Student Recommendations (Aanbevelingen van leerlingen), Werelderfgoed Jongerenforum, Beijing, China
"Werelderfgoederen zouden voorbeelden moeten zijn van effectief beleid en behoud. Helaas worden de hoge standaarden die we van deze unieke gebieden verwachten, niet altijd behaald. Maar als het bezoek aan de erfgoederen streng wordt gecontroleerd en voldoet aan milieueisen, kan dit bijdragen aan behoud op de lange termijn en zorgen voor de nodige fondsgelden."
Tourism, Ecotourism and Protected Areas (Toerisme, ecotoerisme en beschermde gebieden), H. Ceballos-Lascurair (ed.), IUCN, 1996