Jorim hoopt op 19 september zijn twintigste verjaardag te vieren. Hij vindt dat het bereiken van deze mijlpaal in zijn leven wel een reden voor een heftig feestje is. Alle familie, bekenden, en vrienden met aanhang zal hij uitnodigen. 'Onze huiskamer is veel te klein, waar wil je zoveel mensen laten?',vindt zijn moeder, als Jorim zijn idee met haar heeft gedeeld. 'Op mijn verjaardag zal het stralend weer zijn, als iedereen op het gazon gaat zitten kan het gemakkelijk' stelt Jorim,'onze tuin is groot genoeg.' Ondertussen mengt zijn vader zich ook in het gesprek:'Onze familie en andere gasten komen van ver, die zul je iets te eten moeten aanbieden. Bovendien ben je eind september jarig, en dan kan het al behoorlijk koud optrekken als je op de grond zit. Misschien moet je alleen je vrienden uitnodigen. Als het dan onverhoopt slecht weer wordt, kun je altijd nog naar binnen gaan. '
Als Jorim het er een dag later met zijn vriendin Bernadine over heeft, komt zij met een praktisch voorstel:
'Ik ken iemand die heel smakelijke buffetten in elkaar kan draaien. We zetten her en der wat statafels neer zodat al jou gasten op een comfortabele manier kunnen eten.' 'Cool idee, zegt Jorim, 'maar waar haal ik die statafels vandaan?' 'Ik dacht dat jij zo'n briljante techneut was', zegt zijn vriendin. 'Kun je niet even een paar van die statafels in de werkplaats op school maken.' Als Jorim dit originele idee voorlegt aan zijn praktijkdocent is die er wel voor te vinden. 'We kunnen die tafels dan gelijk gebruiken voor de jaarlijkse barbeque op het schoolplein', zegt hij. Vier weken is Jorim elk vrij uurtje in de werkplaats van zijn ROC te vinden, maar dan heeft hij ook 5 in kekke kleurtjes gespoten statafels klaar.
Ze zijn inklapbaar en in hoogte verstelbaar, met een blad van kunststof.
Op de 19e is het schitterend weer, en menigeen vraagt hoe hij toch aan die fraaie statafels komt.
'Misschien een gat in de markt',denkt Jorim.......