Niet verwarren met:

Gewone berenklauw (Heracleum sphondylium)

Tekst gevonden op Wikipedia:

De gewone berenklauw (Heracleum sphondylium) behoort tot de schermbloemenfamilie (Umbelliferae of Apiaceae). De plant komt van nature voor in Europa

Het is een 90-150 cm hoge (er zijn exemplaren langer dan 2 meter gevonden maar deze komen bijna nooit voor), vaste plant, die veel langs dijken en wegen voorkomt. De plant is ruw behaard en heeft drievoudig gevind tot vinspletige bladeren. De stengel is kantig en gegroefd. De berenklauw bloeit van juni tot oktober met witte bloemen in veelstralige schermen. Het onderstandige vruchtbeginsel is tweehokkig met twee stijlen. De stijlen hebben een kussentje aan de voet. De gevleugelde vrucht is een tweedelige splitvrucht met eenzadige deelvruchtjes.

De gewone berenklauw komt vooral voor op stikstofrijke, vochtige grond zowel in de volle zon als in halfschaduw. De plant groeit op grasland, bosschages, in bossen en in onkruidvegetaties.

Tekst op de website van superkrediet.be:

"Inlandse berenklauw is niet giftig.

De gewone of inlandse berenklauw (Heracleum sphondylium) heeft geen rode vlekken op de stengel en wordt slechts 2 meter hoog.Men treft deze ook meestal aan langs dijken en wegen. Deze plant is in tegenstelling tot de reuzenberenklauw niet giftig."

Gewone bereklauw. Foto: Christian Fischer

Foto: Christian Fischer op Wikimedia.

 

 

Soms wordt ook gesproken over Persische bereklauw (Heracleum persicum). Deze komt echter niet voor in Nederland. Wel in Noorwegen, waar de plant rond 1830 geïntroduceerd werd vanuit Iran.

Persische bereklauw. Foto: Krister Brandser