Mondiaal worden vele vissoorten in hun voortbestaan bedreigd. Metname de zogenoemde trekvissoorten, vissoorten die vaak lange afstanden afleggen om hun levenscyclus te volbrengen, staan enorm onder druk. Soorten als de Paling, Zalm, Zeeforel, Rivier- Zeeprik krijgen gedurende hun levenscyclus stelselmatig te maken met vismigratiebarrieres als bijvoorbeeld stuwen, waterkrachtcentrales en waterkeringen. Maar ook soorten als Baars, Blankvoorn, Snoek en Winde ondervinden grove hinder van bijvoorbeeld stuwen en gemalen.
De laatste jaren is er veel aandacht voor het herstellen van duurzame visstanden in Nederland. Hierbij is vismigratie een belangrijk onderdeel. Stuwen worden waar mogelijk verwijderd, beek-riviersystemen opnieuw ingericht en vispassages worden aangelegd.
Vispassages zijn op het oog relatief eenvoudige constructies, maar toch blijkt uit de praktijk dat veel van deze civieltechnische constructies niet goed functioneren. Het belang van goede voorlichting en educatie gericht op dit onderwerp is dan ook essentieel om te komen tot duurzame vispopulaties. Om deze reden is de ''cursus vismigratie & vismigratievoorzieningen'' ontwikkeld.
De cursus vismigratie & vismigratievoorzieningen kent een uitgebreid scala aan lesonderwerpen. Naast ecologische aspecten en specifieke ontwerpcriteria komen ook technische- en hydrologische aspecten ruimschoots aan bod en wordt ook aandacht besteed aan de vergunningverlening, aanbesteden, aanleggen, onderhoud en monitoring. De cursus bestaat uit een gevarieerd aanbod met een goede mix tussen theorie en praktijk. Ervaringen en innovaties van de afgelopen jaren zijn in het lesmateriaal geïntegreerd. Er wordt gebruik gemaakt van vele praktijkvoorbeelden waarbij de cursus wordt afgesloten met een veldbezoek aan diverse vispassages.