Op een microscoopobjectglaasje wordt een spatelpunt van de te onderzoeken ester gebracht Dit wordt weer afgedekt met een afdekglaasje. Met een hete föhn of een verwarmingsplaatje, wordt de ester gesmolten tot deze zich in de isotrope vloeistoffase bevindt. Daarna wordt het objectglaasje op een niet te koud donker oppervlak gelegd (bureau, bank, stuk hout etc.). Door het afkoelen zal de ester de vloeibare kristallijne fase bereiken. In de meeste gevallen zien we dan verschillende kleuren verschijnen.
Bij cholesterylacetaat wordt tijdens het afkoelen eerst een groene kleur zichtbaar die bij verdere afkoelde overgaat in geel en oranje. Als men van opzij tegen de objectglaasjes aankijkt, wordt de groene kleur blauw en de oranje kleur groen.
Cholesterylbenzoaat wordt eerst paars en vervolgens blauw en groen. In beide gevallen zijn de kleuren na een paar minuten verdwenen.
Door het maken van mengsels van cholesterol esters kunnen we andere kleuren, maar ook andere trajecten van de vloeibare kristallen krijgen.
Bekijk de kleuren die ontstaan bij het afkoelen. Bij deze mengsels zien we vaak meerdere kleuren verschijnen ten gevolge van temperatuurverschillen op het objectglaasje.
De resultaten zijn zeer fraai als een mengsel van bijvoorbeeld cholesterylacetaat en -benzoaat gebruikt wordt. Als men bovenop de objectglaasjes kijkt, ziet met achtereenvolgens de kleuren indigo, blauw, groen, geel, oranje, en rood verschijnen. Als men meer van opzij naar de glaasjes kijkt, gaat het rood over in oranje, het oranje in geel, het geel in groen, het groen in blauw en het blauw in indigo. Als men van nog meer opzij kijkt, schuiven de kleuren nog een kleur op. De kleuren blijven verscheidene uren aanwezig bij een mengsel van het acetaat en het benzoaat.
Het zou te ver voeren om een thermometer te maken maar deze resultaten geven toch een inzicht in de werkwijze van de vloeibare kristalthermometer. Het maken van L.C.D.’s is te geavanceerd om zelf te doen. Het eenvoudigst is deze L.C.D.'s te bestuderen aan een oud exemplaar.