De eerste publicatie van een oscillerende reactie van een oscillerende reactie in een homologe oplossing vermeldt de reactie van kaliumjodaat met waterstofperoxide (H2O2) in een zuur (H2SO4) milieu. De oscillaties in de joodconcentratie en de zuurstofontwikkeling beginnen na acht uur. De oscillatietijd kan enkele dagen zijn, dus niet geschikt voor demonstraties. In 1973 combineerden Briggs en Rauscher echter de Bray-reactie1 met de B-Z reactie en dat gaf een fraaie demonstratieproef die bekend staat als de ‘jood-klok’.
Er treden oscillaties op in de concentraties van I2, I- en het I2-zetmeelcomplex.
De optredende kleurveranderingen zijn geel → blauw → kleurloos. De blauwe kleur is van het joodzetmeelcomplex; de kleur is echter alleen zichtbaar als de [I-] > 10-4 mol.l-1 bedraagt. De gele kleur wordt bepaald door de [I2]. Een te lage concentratie van I2 maakt de oplossing kleurloos.