Korstmossen en stikstof

Korstmossen (een symbiose tussen een alg en een schimmel) zijn goede indicatoren voor stikstofdepositie (neerslaan van stikstof uit de lucht in de bodem en het water). In de jaren 1950 werden korstmossen al ingezet om de effecten van zure regen op de natuur te meten. Veel korstmossen op de bomen betekende schone lucht. Halverwege de jaren 1990 zijn de
effecten van zure regen sterk afgenomen. Vanaf die tijd wordt korstmosbegroeiing op bomen door ammoniak bepaald. Er bestaan korstmossen die van ammoniak houden en korstmossen die door ammoniak verdwijnen. Ammoniak verandert de zuurgraad van de omgeving van korstmos. Gele korstmossen houden van een wat zuurdere omgeving. Veel gele korstmossen betekent veel ammoniak en dus veel stikstofdepositie.

Docenthandleiding

Korstmossen en stikstof docenthandleiding

 

Leerlinghandleiding

Korstmossen en stikstof leerlinghandleiding