De drie gedeeltes van het Donutmodel

1. De Binnenring (Sociale Basis):

De binnenste ring van de donut vertegenwoordigt de minimale voorwaarden voor een goed en menswaardig leven. Dit betekent dat iedereen toegang moet hebben tot de basisbehoeften en rechten, zoals:

Als een samenleving onder deze binnenring valt, betekent dit dat er onvoldoende welzijn is voor haar inwoners. Er wordt te veel armoede, ongelijkheid of andere sociale tekorten ervaren. Het doel is om te zorgen dat niemand onder deze sociale basis valt.

2. De Buitenring (Ecologische Limieten):

De buitenste ring van de donut vertegenwoordigt de ecologische grenzen die de aarde niet mag overschrijden. Dit zijn de ecologische grenzen van de planeet die we niet mogen overschrijden om de aarde leefbaar en gezond te houden. Het gaat om zaken als:

Wanneer een samenleving deze buitenring overschrijdt, veroorzaakt ze ecologische schade die de stabiliteit van het milieu bedreigt, wat uiteindelijk ook het welzijn van mensen kan schaden. Het is dus van cruciaal belang om binnen de ecologische grenzen van de aarde te blijven.

3. Het Donut-gebied (Het Gezonde Gebied):

Het gebied tussen de binnenste ring (sociale basis) en de buitenste ring (ecologische limieten) vormt de "donut" zelf. Dit is het ruimtegebied waarin een samenleving haar economische en sociale activiteit moet uitvoeren, waarbij beide dimensies in balans zijn. Het betekent dat er zowel een sociaal rechtvaardige samenleving is (waar ieders basisbehoeften worden vervuld) als een duurzame economie die binnen de ecologische draagkracht van de aarde opereert.

Dit is het gewenste doelgebied waar de menselijke activiteit zich zou moeten bevinden, en het gaat verder dan de traditionele focus op economische groei als maatstaf voor succes. In plaats van groei als einddoel, richt het donutmodel zich op welzijn voor iedereen, met respect voor de natuur.