Waarom het Donutmodel

Kate Raworth stelde het donutmodel voor als reactie op traditionele economische modellen die gericht zijn op eindeloze groei (zoals het bruto binnenlands product of BBP). Het traditionele model gaat ervan uit dat groei altijd goed is en dat meer economische activiteit betekent dat we beter af zijn. Het donutmodel daarentegen erkent dat oneindige groei onhoudbaar is, zowel ecologisch als sociaal.

In plaats van enkel economische groei na te streven, wil het donutmodel een balans creëren tussen de sociale en ecologische dimensies van het leven, door:

  1. Sociale rechtvaardigheid te waarborgen door te zorgen dat iedereen toegang heeft tot basisbehoeften.
  2. Duurzaamheid te bereiken door de ecologische grenzen te respecteren.

Het donutmodel is bedoeld als een richtlijn voor beleid, stadsontwikkeling en bedrijfsvoering, waarbij wordt geïnvesteerd in welzijn en ecologische verantwoordelijkheid in plaats van alleen in economische expansie.