Bij een cilindrische projectie leg je een denkbeeldig rechtopstaande strook papier om de aardbol en trekt dan de lijnen van werelddelen dwars uit op het papier.
Het gevolg is een kaart die naarmate je dichter bij de polen komt de werkelijkheid steeds minder benaderd wordt.
Immers, de echte Noordpool, daar waar de aardas de aardbol verlaat en feitelijk een stip, loopt opeens vanaf de linkerkant van de kaart tot aan de rechterkant van de kaart.
Eigenlijk klopt deze kaart alleen op de equator.