
Bron : google afbeeldingen
Dhr. J verblijft in een GRZ (Geriatrische Revalidatie) setting na een CVA.
Voorgeschiedenis :
Dhr is geboren in 1934 en heeft zes kinderen.
Eén van zijn dochters is overleden aan CVA. Sinds twee jaar is dhr. J weduwnaar. Het overlijden van zijn vrouw valt hem extra zwaar omdat hij net te laat in het ziekenhuis was om afscheid van haar te kunnen nemen.
Dhr. woonde met zijn vrouw in een mooi verbouwd boerderijtje in de achterhoek .Hij heeft sinds 6 weken linkszijdig krachtsverlies aan zijn arm en been door een onbloedige CVA (herseninfarct). Praten gaat moeizaam. Het lopen is afgenomen en dhr heeft momenteel alleen nog maar een sta-functie. Hij zit de hele dag in een rolstoel maar kan met hulp kleine stukjes lopen met een driepoot.
Dhr. heeft door zijn CVA de hele dag het gevoel dat hij aandrang heeft voor het toilet. Hij kan niet goed uitplassen en heeft daarom een SP-katheter gekregen. Deze zorgt ervoor dat zijn blaas regelmatig wordt geleegd.
Door de CVA heeft dhr. een karakterverandering ondergaan. Hij is heel snel boos omdat hij moeite heeft met de situatie en hij denkt altijd terug aan de goede periode ervoor. Hij zegt dan wat hij denkt terwijl hij het meestal niet zo bedoelt. Als je hem met veel humor en zelfspot benadert, gaat het goed. Zijn familie is erg belangrijk voor hem. Hij heeft met vlagen last van het gemis om zijn vrouw en dochter, vooral als hij niet goed in zijn vel zit. Hij kan dan erg emotioneel en verdrietig worden. Dit uit zich in extreme huilbuien. Hij kan het moeilijk accepteren dat hijzelf haast niks meer kan. Zo kan hij zomaar uit zijn slof schieten als iets niet gaat zoals hij wil. Hij voelt zich vaak eenzaam .Dhr is nog weinig veranderd sinds hij is opgenomen. Hij is heel dwangmatig wat betreft de hulpvraag. Hij wil als hij belt direct worden geholpen. Vooral bij de toiletgang. Hij is soms af te leiden in zijn dwangmatige gedrag, maar kan soms ook erg uit de slof schieten, bijvoorbeeld op de groepsverzorging. Hij reageert dan verbaal erg fel.
Hij kent nu een aantal bewoners en voelt zich daardoor wel wat veiliger. Hij kan genieten van het koffiedrinken en de warme maaltijd in de huiskamer . Ook de bezoeken aan de oefenzaal van de fysiotherapie vindt hij nu wel leuk, omdat hij de hulpverleners steeds beter kent. Maar hij heeft stimulans nodig om hier naartoe te gaan. Hij mag graag naar buiten gaan voor een wandeling met een vrijwilliger.