De landen in het Caribisch gebied hebben een rijke geschiedenis van kolonisatie, voornamelijk door Europese mogendheden zoals Nederland, Verenigd Koninkrijk, Spanje en Frankrijk. Deze landen hebben nog steeds een grote politieke en economische invloed in de Caribische regio, vanwege internationale samenwerkingsverbanden. In deze stap worden verschillende internationale samenwerkingsverbanden tussen landen in het Caribisch gebied met landen in Europa (kolonisator), Afrika en Stille Oceaan behandeld.
Gemenebest van Naties (Commonwealth of Nations)
Het Gemenebest, formeel het Gemenebest van Naties, is een politieke organisatie van 56 landen die deel uitmaken van het Britse Rijk. Het is geen politieke unie, maar eerder een organisatie waarin landen samenwerken op basis van gedeelde taal, geschiedenis en culturen.
De landen in het Caribisch gebied die lid zijn van het Gemenebest zijn: Antigua en Barbuda, de Bahama's, Dominica, Grenada, Guyana, Jamaica, Saint Kitts en Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent en de Grenadines, en Trinidad en Tobago.
Bron 5: Leden van het Gemenebest - 2021
Voordelen van landen om lid te zijn van het Gemenebest zijn onder andere dat leden kunnen profiteren van de economische samenwerking. Daarnaast zijn er bijvoorbeeld beurzen en onderwijsprogramma’s voor studenten. Voor kleine landen die lid zijn van het Gemenebest geldt dat zij een groter platform hebben om hun stem te laten horen op het wereldtoneel.
Niet alle inwoners van de Gemenebestlanden zijn voorstander van de samenwerking. Voor critici staat het Gemenebest symbool voor het Britse koloniale verleden. Ze zien het als een overblijfsel van het Britse Rijk en geloven dat het de voortdurende invloed van het Verenigd Koninkrijk op voormalige koloniën legitimeert. Tegenstanders argumenteren dat het Gemenebest weinig echte macht of invloed heeft op het wereldtoneel. Dat het meer een praatclub is dan een effectieve organisatie.
Europese Unie
In de Europese Unie (EU) werken 27 Europese landen samen op diverse gebieden, zoals handel, wetgeving en buitenlands beleid. Geen enkel onafhankelijk Caribisch land is lid van de EU. Echter, sommige Caribische eilanden zijn overzeese gebiedsdelen van EU-lidstaten en hebben daardoor een speciale relatie met de EU. Voorbeelden hiervan zijn de Franse overzeese departementen zoals Guadeloupe, Martinique en Saint-Martin. Maar ook de landen en bijzondere gemeenten die deel uitmaken van het Koninkrijk der Nederlanden (Curaçao, Aruba en Sint-Maarten, Bonaire, Sint-Eustatius en Saba). Deze eilanden kunnen bijvoorbeeld profiteren van EU-fondsen voor ontwikkeling en infrastructuur.
Franse ‘Départements d’outre mer’ (DOM) en ‘Collectivité d’outre-mer’ (COM)
Guadeloupe, Martinique, Frans-Guyana, en Réunion zijn de DOMs, terwijl Saint Barthélemy en Saint Martin voorbeelden zijn van COMs. DOMs hebben dezelfde wetten en regels als Frankrijk, COMs hebben een grotere mate van bestuurlijke autonomie. Ze hebben bijvoorbeeld meer zeggenschap over lokale aangelegenheden, zoals belastingen, toerisme, en infrastructuurprojecten. Ze kunnen hun eigen wetten en regels vaststellen die beter passen bij hun specifieke behoeften en culturele context, zonder dat ze gebonden zijn aan de regelgeving die van toepassing is op het vasteland van Frankrijk.
Verenigde Naties
De meeste onafhankelijke landen uit het Caribisch gebied zijn lid van de Verenigde Naties (VN). De landen zijn volwaardige leden van de VN en nemen actief deel aan de Algemene Vergadering en andere organen van de organisatie. Verschillende aan de VN verbonden organisaties zijn actief in het Caribisch gebied. Denk aan de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) die actief is om het gezondheidsbeleid in de landen in het Caribisch gebied te bevorderen. Of het World Food Programm (WFP) dat programma’s uitvoert ter bevordering van de voedselzekerheid. En bijvoorbeeld ook het United Nations Environment Programm dat landen in het Caribisch gebied ondersteunt bij behoud van biodiversiteit en bestrijding van klimaatverandering.
ACP-landen en associatie met de EU
De ACP-landen (ACP = Africa, Caribbean and Pacific) is een samenwerkingsverband van in het totaal 79 landen uit Afrika, het Caribisch gebied en de Stille Oceaan (Pacific). Voorbeelden van Caribische ACP-landen zijn Jamaica, Barbados, Guyana, Trinidad en Tobago, en de Dominicaanse Republiek. Alleen onafhankelijke landen kunnen lid zijn van het ACP. Binnen de samenwerking is de politieke dialoog over zaken als mensenrechten, democratisch bestuur en regionale stabiliteit belangrijk. Maar de samenwerking is zeker niet alleen politiek. De samenwerking heeft ook tot doel de levensstandaard en het welzijne van de mensen in de ACP-landen te verbeteren. Dat gebeurt onder andere via een overeenkomst met de EU (de Cotonou-overeenkomst van juni 2000), waardoor de ACP-landen toegang hebben tot de EU-markt en financiële steun krijgen voor ontwikkelingsprojecten.
CARICOM
De Caribische Gemeenschap (CARICOM) is een voorbeeld van een regionaal samenwerkingsverband in het Caribisch gebied. Ook voor Caricom geldt dat alleen onafhankelijke landen lid kunnen zijn. Het primaire doel van CARICOM is economische integratie: de leden vormen een vrijhandelsgebied dat de handel tussen de leden stimuleert. Maar naast dit economische doel omvat de organisatie ook vrschillende vormen van politieke samenwerking. De lidstaten van CARICOM streven bijvoorbeeld naar afstemming van hun buitenlands beleid. Het doel is dat ze gemeenschappelijke standpunten innemen over internationale kwesties en gezamenlijk optreden in bijvoorbeeld de Verenigde Naties. Maar de landen werken ook samen op het gebied van misdaadbestrijding, drugsbestrijding en andere veiligheidskwesties.
Bron 6: Logo Caricom
![]() |
Vragen |
1. Geef aan wat de speciale relatie tussen de Franse overzeese departementen en Nederlandse bijzondere gemeenten met de Europese Unie inhoudt? |
2. CARICOM is een samenwerkingsverband in het Caribisch gebied. |
|
|