Bij deze proef wordt er gekeken naar het gehalte stikstof in landbouwgrond. Dit wordt gedaan doormiddel van de methode kjeldahl
Kjeldahl is de methode waarmee je eiwitten (stikstof of fosfor uit organische producten kan halen.)
De methode bestaat uit een paar enkele stappen: destructie, destillatie en titratie.
Al het stikstof wat in de landbouwgrond zit moet eerst vrij gemaakt worden, daarom is het nodig om de landbouwgrond te ‘slopen’. Destructie gebeurt door zwavelzuur en waterstofperoxide met een hoge concentratie toe te voegen aan het monster.
Het monster wordt met chemicaliën in een destructiebuis gedaan en in de destructiebank gezet. In de destructiebank wordt de temperatuur omhoog gegooid zodat de reactie beter verloopt. Al het stikstof wat in het monster zit wordt nu vrij gemaakt en zit nu in de oplossing als NH4+.
Tijdens de destructie komen giftige dampen vrij, deze gaan niet door de leidingen en het afzuigsysteem van de zuurkast. Dit komt omdat de leidingen en de afzuiging deze dampen niet aankan, de dampen worden daarom afgevangen en met een slang naar een scrubber heen getransporteerd.
Dit apparaat maakt de dampen ‘schoon’ door middel van veel loog. Hierdoor worden de dampen geneutraliseerd.
Na de destructie volgt de destillatie, hiervoor wordt een destillator gebruikt. De destillator zorgt ervoor dat het gevormde NH4+ wordt omgezet naar NH3. Voordat de destillatie plaatsvind wordt er in een erlenmeyer 100ml 4% boorzuur gedaan, met een paar druppels Tashiro indicator.
De stoffen die over zijn worden uit de destructiebuis gezogen en naar een afvalvat heengebracht. In de oplossing van 4% boorzuur en de indicator zit nu het gevormde NH3.
De laatste stap in dit practicum is titratie.
Tijdens de titratie word al het NH3 terug getitreerd met 0,1M HCl. Er wordt getitreerd tot het omslagpunt van lichtoranje. Hierna kan er met een formule het gehalte stikstof in de landbouwgrond uitgerekend worden.