Plotseling gehandicapt...en dan?

Pia Hendriks (62) was 25 toen ze plotseling het Guillain-Barré syndroom kreeg. Openhartig vertelt ze over de gevolgen van deze auto-immuunziekte.

Het was 1980 toen ik ineens last kreeg van verlammingsverschijnselen. Het bleek de auto-immuunziekte Syndroom van Guillain-Barré. De eerste huisarts dacht dat het psychisch was. Maar na een week moest ik worden opgenomen in het ziekenhuis. Na een ruggenmergpunctie kwam de juiste diagnose. Omdat er toen geen medicijnen voor de aandoening waren, was destijds de gewoonte om de ziekte gewoon op zijn beloop te laten. Hier werd ik aan de beademing gelegd en drie maanden lang beademd. Het bed kantelde om de 10 minuten tegen decubitus. Ik was volledig verlamd, op mijn hart en hersenen na. Communiceren ging letter voor letter via het knipperen van mijn ogen. Hierna heb ik opnieuw leren ademen. Telkens mocht ik een uur langer los van de beademingsmachine en uiteindelijk lukte het me het zelfstandig te doen.”

Pia heeft veel resthandicaps over van haar plotselinge ziekte. Zo heeft zijn verlammingen in haar voeten, handen en heeft zij een slechte blaas. Pia is niet bij de pakken neer gaan zitten en zet zich nu in voor een toegankelijker Nederland.

Lees hier het volledige artikel: https://www.mijngezondheidsgids.nl/organen/organen-organen/ik-kan-geen-gewone-schaar-vasthouden-maar-portretschilderen-gaat-prima/