De mens is als enige instaat gebleken om informatie over te dragen via beeld en schrift. We kunnen ons als mens onderscheiden van de dieren doordat wij kennis van generatie tot generatie aan elkaar doorgeven. Een belangrijk aspect is dat onze kracht ligt in ideeën uitwisselen en doorgeven. Daarom heet dit onderwerp collectief leren (samen leren). Alleen wij als mens (tot zover experts het weten) zijn instaat om in ons leven erg veel informatie over te dragen aan anderen (daarbij kan je denken aan; nakomelingen, vrienden, familie en de maatschappij). Dit kan je ook terug zien in de geschiedenis van de mens, in de vroegere prehistorie; de tijd van de jagers en verzamelaars, misschien weet je het nog van de geschiedenis lessen. Mensen leefden in groepen en waren nomaden. De huizen bestonden toen enkel en alleen uit huid van dieren die zij hadden gevangen en ontleed. Daarna kwam de tijd van de jagers en de boeren, mensen gaven kennis door van vader op zoon. Zo kwamen de eerste huizen van riet en hout, dat werd weer door gegeven van vader op zoon. Dit ging door tot de mensen huizen bouwen zoals we die nu kennen.
De kennis van huizen bouwen werd steeds groter en ook werd dit steeds beter opgeschreven, zodat iedereen de kennis kan gebruiken. Dat noemen we ons collectief geheugen. Mensen die dit bestuderen en hierdoor weer nieuwe ideeën ontwikkelen noemen we specialisten. De informatie wordt ook sneller doorgegeven, niet alleen meer van vader op zoon maar vooral via schrift en computers. Het grote verschil is met het dierenrijk dat dieren elkaar na kunnen doen, maar niet kunnen specialiseren.
Experts weten niet precies wanneer het collectief geheugen begon, de archeologie onderzoekt dit doormiddel van overblijfselen.