Ans van Dijk was een joodse vrouw die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederland woonde. In 1941 zat ze ondergedoken, maar ze werd verraden door andere ondergedoken mensen verderop in de straat. Bij haar arrestatie beloofde ze de nazi’s te helpen door andere ondergedoken joden te verraden. Ans deed alsof ze voor het verzet werkte, maar in plaats daarvan vertelde ze geheimen door aan de nazi’s, waardoor veel mensen konden worden gearresteerd. Na de Tweede Wereldoorlog werd Ans gearresteerd en ter dood veroordeeld door de Nederlandse overheid. In 1947 stierf zij, als enige Nederlandse vrouw die ter dood werd veroordeeld vanwege collaboratie.