Meneer Bakker
Meneer Bakker is gevallen nadat hij duizelig werd bij opstaan. Hij is wat verward en heeft pijn in en rond zijn heup. Na overleg met de huisarts wordt meneer doorverwezen naar de spoedeisende hulp (SEH) van het ziekenhuis. De huisarts heeft hiervoor een ambulance geregeld. Bij binnenkomst ligt het been aan de aangedane zijde niet volledig in de anatomische positie. Meneer Bakker geeft aan veel pijn te hebben in en rond zijn rechter heup. Steunen op zijn rechter been lukt niet en is extreem pijnlijk. Zijn rechter been lijkt korter dan zijn linker en ligt duidelijk in exorotatie. Er worden foto's van zijn heup gemaakt. Er blijkt sprake te zijn van een collumfractuur. Bij de anamnese wordt duidelijk dat meneer thuis gevallen is doordat hij achter de rand van het vloerkleed bleef haken met zijn pantoffel. Het was niet de eerste keer dat hij struikelde, maar wel dat hij zich zo bezeerde. Daarna worden onder meer de vitale functies in kaart gebracht en wordt meneer voorbereid op een operatie. De orthopeed besluit meneer een totale heup prothese (THP) te geven, een volledige prothese van heupkop en kom. Voor hij het goed en wel in de gaten heeft, ligt meneer Bakker op de post anesthesiologische care unit (PACU) bij te komen van de algehele anesthesie (narcose). Opnieuw worden vitale functies als ademhaling, bloeddruk en bewustzijn gecontroleerd; dat gebeurt verder met regelmaat. Alles wordt bij zijn bed met een laptop vastgelegd in een elektronisch dossier.
Nog geen drie uur na de aankomst op de SEH wordt de heer Bakker naar de afdeling orthopedie gebracht. Hij is nog wel wat suf en een beetje verward. Op de verpleegafdeling komt hij op een kamer te liggen met twee andere patiënten. De controles worden regelmatig uitgevoerd. In enkele dagen normaliseert de temperatuur, komen peristaltiek en mictie vlotjes op gang en wordt de pijnmedicatie, morfine intraveneus, op geleide van de pijnanamnese en de VAS-score afgebouwd. Het mobiliseren is onwennig en aanvankelijk ook pijnlijk, maar verloopt in zoverre goed, dat er geen sprake is van drukplekken, trombosebeen of andere bedrustproblemen. Ook blijft een delier hem bespaard, ondanks zijn (volgens de VMS-screening) verhoogde risico. Binnen drie dagen is hij van drains en canules af en volgens de verpleegkundigen is de wond op een klein stukje na, mooi aan het genezen.