Ik was een jonge man in de jaren 1930 en ik kan me nog goed herinneren hoe moeilijk het was tijdens de economische crisis. Het begon allemaal met de beurscrash van 1929 en toen verloren veel mensen hun banen en gingen bedrijven failliet.
Mijn vader verloor ook zijn baan en het was moeilijk voor ons gezin. We moesten bonnen gebruiken om eten te krijgen en soms hadden we niet veel keuze in wat we konden eten.
Veel mensen probeerden alle mogelijke banen te vinden om geld te verdienen. Ik herinner me dat mijn buurman, die eerder een zakenman was, nu als portier werkte. Hij was blij met elke baan die hij kon vinden.
Overal op straat waren er mensen die geen huis hadden en om geld vroegen. Het was triest om te zien hoeveel mensen in moeilijkheden waren.
Ook de bruggen, wegen en gebouwen werden verwaarloosd omdat er geen geld was om ze te repareren.
Gelukkig kwam er uiteindelijk een einde aan de crisis toen de Tweede Wereldoorlog begon en de overheid begon te investeren. Maar ik zal nooit vergeten hoe moeilijk die tijd was. Ik hoop dat zoiets nooit meer gebeurt.