Het was 1963 en ik woonde in Kenia, een land dat net onafhankelijk was geworden na jaren van koloniale overheersing. Als ooggetuige kan ik zeggen dat het een tijd van verandering en uitdagingen was, maar ook van groei en ontwikkeling.
Na de onafhankelijkheid hadden we veel moeilijkheden om het land op te bouwen en een sterke regering op te zetten. We hadden problemen zoals armoede, veel mensen zonder werk en ongelijkheid die we moesten aanpakken.
Ook waren er politieke problemen, zoals het omgaan met de erfenis van de koloniale tijd en het zorgen dat alle mensen, ongeacht hun afkomst, samen kunnen leven. We wilden ook dat iedereen trots kon zijn op ons land en dat we ons één volk voelden.
Maar ik zag ook veel positieve veranderingen in de eerste jaren na de onafhankelijkheid. We begonnen programma's om ons land economisch en sociaal te laten groeien. We deden ons best om armoede te verminderen, onderwijs en gezondheidszorg te verbeteren en de wegen en gebouwen in ons land te vernieuwen.
Natuurlijk waren er ook moeilijke momenten, zoals politieke ruzies en gevechten tussen verschillende groepen mensen. Dit veroorzaakte soms geweld en problemen in ons land.
Maar over het algemeen kan ik zeggen dat Kenia na dekolonisatie groeide en veranderde, met ups en downs, net als elk ander land dat door grote veranderingen gaat. We, de Kenianen, waren sterk en vastbesloten om een betere toekomst te bouwen voor onszelf en ons land.