Casus 2 https://youtu.be/uQ5ATgWFkrw
Mevrouw Vermeulen is een vrouw van 93 jaar. Haar man is 20 jaar geleden overleden aan de gevolgen van kanker. Zij heeft 4 kinderen, waarvan er 2 zijn overleden. Ondanks al het verlies staat Mevrouw Vermeulen positief in het leven. Ze is van nature een levensgenieter, houdt van een grapje en gezelligheid op haar oude dag. Ze geniet van films kijken op TV en ook van lekker eten.
Mevrouw Vermeulen leidt aan COPD, hierdoor is zij snel vermoeid en gebruikt zij inhalatiemedicatie. Mevrouw heeft contracturen aan haar benen en een scheefstand van de knieën waardoor deze altijd gebogen zijn. Lange tijd heeft zij nog zelfstandig gelopen, tot vorige maand. Mevrouw Vermeulen viel steeds vaker. Haar kamer is onpraktisch ingericht, waardoor het voor de zorgverleners moeilijk is om haar te kunnen helpen wanneer zij valt. Samen met de ergotherapeut is er besloten mevrouw Vermeulen met een passieve tillift te helpen. Mevrouw Vermeulen vindt het moeilijk om haar onafhankelijkheid in te leveren. In het verleden is zij geopereerd aan haar stembanden. Hierdoor is zij soms niet goed te verstaan. Wanneer de zorgmomenten haar extra inspanning kosten, is mevrouw Vermeulen nog moeilijker te verstaan.
Mevrouw Vermeulen heeft afgesproken dat zij om 07.15uur uit bed wordt gehaald. Ze wil graag om 10.30 uur naar de koffie in de gezamenlijke ruimte. Na de ADL moet ze eerst bijkomen. Wanneer de zorgverleners in de ochtend bij haar komen en vragen of zij uit bed wil, zegt mevrouw Vermeulen altijd “nee”. Mevrouw Vermeulen denkt vaak dat haar zorgmomenten te ‘belastend’ zijn voor de zorgverleners. Vaak zegt ze: “Laat mij maar liggen”. Een aantal zorgverleners laat mevrouw dan langer liggen. Vervolgens is mevrouw dan niet aangekleed is voor het koffiemoment met haar buurvrouwen, waar ze zo van geniet. Het praten gaat steeds moeizamer. Ook haar eetlust verandert. Dit alles maakt haar steeds stiller en verdrietiger.