Wat doe je bij een hartstilstand

Het was een gewone dinsdagmiddag. Emma zat op een bankje in het park, genietend van haar koffie, toen ze een man van middelbare leeftijd plotseling zag neervallen op het gras. Mensen om hem heen keken verschrikt, maar niemand leek meteen te weten wat te doen.

Emma sprong op en rende naar hem toe. Ze riep: "Gaat het met u?" — maar de man gaf geen reactie. Ze merkte dat hij niet bewoog, niet ademde en zijn huid grauw werd.

Ze herkende de tekenen meteen:
Geen reactie. Geen normale ademhaling. Dit was een hartstilstand.

Emma riep naar iemand in de buurt: "Bel 112! Zeg dat het om een hartstilstand gaat!"
Ondertussen begon ze meteen met borstcompressies. Ze plaatste haar handen midden op zijn borst, duwde stevig en snel – ongeveer 100 tot 120 keer per minuut – net als het ritme van "Stayin’ Alive".

Na een paar minuten kwam er een andere voorbijganger met een AED (Automatische Externe Defibrillator). Emma volgde de gesproken instructies van het apparaat, plakte de elektroden op de borst van de man en liet de AED analyseren. Er was een schok nodig, en die werd toegediend.

Niet veel later arriveerde de ambulance. De hulpverleners namen het over en vertelden Emma dat haar snelle handelen waarschijnlijk het verschil had gemaakt tussen leven en dood.